ပို႔စ္အသစ္တင္ရမွာ ပ်င္းေနလို႔ ေအးရာေအးေႀကာင္း ဟိုလိုလို ဒီလိုလို လုပ္ေန
မိတယ္။ တခိ်ဳ႕က ႀကည့္မရဘူးထင္ပါတယ္… TAG လိုက္ႀကျပန္တယ္ေလ…။
တျခားလူေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ သဘာပတိ (ခ) ဂ်ဲဂ်ယ္ နဲ႔ ဂ်ပန္မေလး မယ္ဂုမိတို႔ပါပဲ။
အခုရက္ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးက ဂ်ပန္မေလး ဂုဂုကို ဂရုတစိုက္
ေပ်ာ္ေအာင္ထားေနရတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ဒါေပါ့ အားငယ္
သူကို ေဖးကူႀကရစျမဲပဲေလ….။
စိတ္ကူးအေႀကာင္းေရးေပးပါ တဲ့…….
လူတိုင္းမွာ စိတ္ကူးလွလွေလးေတြ ရွိတတ္ႀကတာပဲမဟုတ္လား.။ ဒီေတာ့ ကၽြန္
ေတာ့္မွာလည္း စိတ္ကူးယဥ္စရာေတြ ရွိပါေပါ့။ စိတ္ကူးရတာ ေငြမကုန္သလို လူ
လည္းမပင္ပန္းဘူးေလ…. ေပ်ာ္စရာ ဆိုရင္ ႀကိတ္ပီးေတာ့ေတာင္ ေပ်ာ္ေနရေသး
တယ္။ အဟဲ…
ကၽြန္ေတာ္ ဝါသနာပါျပီး သိပ္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တဲ့ အလုပ္တစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့
သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ ေပါ့….။ ( မဲ့ျပံဳးေလးမ်ား ျပံဳးႀကမလား… ကိစၥမရွိပါဘူး
ေနာက္ေနာင္ မရွက္ေတာ့မဲ့အေႀကာင္း ငေပါမ်ားေဂဟာ က ငေပါႀကီးေတြဆီမွာ
ကတိေပးခဲ့ျပီးျပီေလ… မရွက္ေပါင္ )။ ဆက္ေျပာမယ္ ဘယ္လိုသရုပ္ေဆာင္မ်ိဳးလဲ
….. တန္ရာတန္ရာပဲ စိတ္ကူးခဲ့တာပါ။ ၁၉၉၅-၉၆ ေလာက္က ျမဝတီ ရုပ္သံက
ေနလႊင့္တဲ့ …. ႏွင္းဆီဝိုင္ ဆိုတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးကိုႀကည့္ရင္း ဒီပိုးစတင္ခဲ့မိပါတယ္။
အလားတူ ေက်ာင္းဇာတ္လမ္းေတြလည္း ဆက္ႀကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္..။ ေနာက္က်၊
နတ္သမီးေထာင္ေျခာက္၊ တကယ္လို႔မ်ား အစရွိတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
မွာပါဝင္ခဲ့ႀကတဲ့…. အရိုင္း ၊ ကုသိုလ္၊ ကင္းေကာင္ ၊ ပိုးျဖဴ၊ ငွက္ေပ်ာေႀကာ္ တို႔အဖြဲ႔
ကိုကၽြန္ေတာ္ သေဘာက် ႏွစ္ခ်ိဳက္မိခဲ့တယ္။ ပရိတ္သတ္ တိုင္းကသူတို႔ေႀကာင့္
ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာႀကရတယ္…။ သူတို႔ေႀကာင့္ ဇာတ္လမ္းေတြ ပိုမိုပီျပင္ တယ္။ သူတို႔
ဟာ အလြန္ရွားပါးတဲ့ ငေပါႀကီးေတြျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းသူတို႔လုိျဖစ္ခ်င္တယ္။
သူတို႔လို အုပ္စုဖြဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိခ်င္တယ္။ ရခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ ေဆြ
မ်ိဳးအသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ အႏုပညာ နဲ႔ပတ္သတ္သူ မရွိသေလာာက္ရွား ခဲ့သည္မို႔…
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကူးဟာ ….. ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကူးပါပဲ။ ေပ်ာ္ပါတယ္…. အဲဒီလို
စိတ္ကူးေလး ရွိခဲ့ဖူးတာကိုက … ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ မ်ားစြာ
ရရွိေစပါတယ္။ အဲဒါပါပဲ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီလို သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းေတြ အဖြဲ႔လိုက္
ေပၚေပါက္လာေစဖို႔ လည္းေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါတယ္။ ေပၚလာသေယာင္ေယာင္ ရွိေပ
မယ့္ အေတာ္ေလးကြာျခားေနေသးတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခိုဝင္ မနားလိုက္ရတဲ့ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီလည္း ပ်င္းေနပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္မေသာက္ဖူးခဲ့တဲ့ ဦးခ်စ္ လၻက္ရည္ဆိုင္လည္း ရွိပါေတာ့မလား…
ကန္ေဘာင္က ဘူးသီးေႀကာ္ေတြလည္း စတိုင္ေျပာင္းကုန္ေရာေပါ့။ အင္း…
အဓိပတိလမ္းကိုေတာ့ အဓိပယ္ ေတြဘာမွန္းမသိပဲ ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးပါရဲ့..။
ဂ်ပ္စင္ထိပ္ကလရိပ္ျပာ ဆိုေတာ့လည္း ခံစားမိပါတယ္။
အဲဒါေတြကေတာ့ အျပင္းအထန္ စိတ္ကူးေတြေပါ့ သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ။
ေလာေလာလပ္လပ္ စိတ္ကူး…
ဘေလာ့ဂ္ေလာက ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတန္အသင့္ ကၽြန္ေတာ္ရခဲ့ပါျပီ။
အဲဒီအတြက္ မ်ားစြာဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲ
ေနရျခင္းထက္အုပ္စုဖြဲ႔မႈကို ပိုမိုႏွစ္သက္ သူပါ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရကို
လည္းအရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လူငယ္ဘဝမွာ ဖန္တီးပံုေဖၚ သြားႏိုင္သမွ်
ကၽြန္ေတာ္ ဖန္တီးသြားခ်င္ပါတယ္။ အုပ္စုဖြဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ သြားတာ လာတာ
ျမင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေငးႀကည့္ အားက်မိတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြလိုပဲ သြားခ်င္
လာခ်င္မိတတ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီ့လမ္းစေလးကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရပါျပီ။
လမ္းညႊန္ျပခဲ့သူ သူငယ္ခ်င္း မက္မက္ကိုလည္းအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဘေလာ့ဂ္ေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆံုခြင့္ရေတာ့မယ္။ ဖုရားဖူးထြက္ရင္း
အလွဴအတန္းေတြလညး္ လုပ္ရေတာ့မယ္။ ေလာေလာဆယ္ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးယဥ
္ႀကည့္ေနသည္….. ေဂဟာက ငေပါေတြ ပါလာရင္ သိပ္ေကာင္းမည္။ျမန္မာျပည္က
ႏွင္းေတြနဲ႔ လွေနပါေတာ့မည္။
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကို ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္…….
ျမန္မာျပည္သို႔ အလည္အပတ္ ျပန္ဘို႔ အစီအစဥ္ရွိခဲ့ႀကရင္ အခ်ိန္ေလးမ်ား
ညွိေပးႀကဘို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ဆက္သြယ္ႀကဘို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။
ေတြ႔ဆံုရန္ ခန္႔မွန္းရက္ကေတာ့ ဇန္နဝါရီလ ၂၀ ရက္ဝန္းက်င္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေနရာကိုေတာ့ ေနာက္မွဆက္လက္ေႀကျငာ ပါ့မယ္။
ဆက္သြယ္ရန္အတြက္ကေတာ့…..
Johnsout7@gmail.com (ခပ္ည့ံည့ံေကာင္(ခ)ဂ်ဴဝသန္ (ဂ) လူဝံမႈက်ီးႀကက္ေရးဝံႀကီး )
dream@crazydreamlover.com
or
crazydreamlover@gmail.com မက္မက္ (ခ) Dream
တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
လက္ျပစ္ကူးေနတဲ့ စိတ္
အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ….. တဲ့
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဥပမာ ထုတ္ျပစရာ အလြန္နည္း သြားပါျပီ။ ဘာလို႔လဲ
ဆိုေတာ့ ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးနီးပါး ဒီကိစၥ ေဆြးေႏြး
ခဲ့ႀကျပီးျဖစ္လို႔ပါ။ အဲဒါေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ တင္ျပခ်က္ဟာလည္း
အားလံုးထဲက ခြဲထြက္ဖို႔ မရွိပါဘူး။ ခံယူခ်က္တူညီတယ္လို႔ပဲ
သေဘာထားလိုက္ႀကေပါ့။ ဟုတ္စ….။
ငွက္ပိစိေလး ကတဂ္ထားသည္မို႔ ဟုတ္ေသာ္ရွိမဟုတ္ေသာ္ရွိ
ေရးခ်ရတာပ..။
ညီမေလးေရ….. တကယ္ေတာ
့ အခ်စ္ဆိုတာ…. အခ်စ္ ပါပဲ။
ခံစားမႈေတြ မ်ားစြာ မ်ားစြာ ေရာျပြမ္းေနတဲ့
ေခါင္းစဥ္ တစ္ခု ….. ေဝါဟာရ တစ္ခုလို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ကဗ်ာ
တစ္ပုဒ္ထဲမွာေတာ့ ဖတ္ဖူးခဲ့တယ္ … “အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ တူးေဖၚလို႔မရေသးတဲ့
ကမၻာဦးက ဓါးတစ္လတ္ ပါပဲ” တဲ့။ အဲဒီလို ကိုယ္စီကိုယ္စီ ဖြင့္ဆိုထားႀကတဲ့အခ်စ္ရဲ့
ဒႆနေပါင္း မ်ားစြာရွိခဲ့တယ္။ အားလံုးရဲ့ အဓိပၸယ္ကေတာ့ ဒီဘူတာပဲလာဆိုက္
ပါတယ္။ ပုထုဇဥ္ လူသားတိုင္းအတြက္ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ခံစားမႈဟာ မရွိမျဖစ္
ေမြးရာပါကပ္တြယ္လာ ခဲ့ႀကတာပဲမဟုတ္လား ။ ဆင္းရဲေနလို႔၊ ခ်မ္းသာလို႔၊ ရုပ္ဆိုးလို႔၊
ရုပ္ေခ်ာလို႔ဆိုပီး ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ မခံစားခိုင္းပါဘူး။ နဲနဲ ခ်စ္တတ္ရင္ နဲနဲ ခံစားရပါမယ္။
မ်ားမ်ားခ်စ္တတ္ရင္မ်ားမ်ား ခံစားရပါမယ္။ လံုးဝ မခ်စ္တတ္တဲ့ လူေတြကေတာ့
ႀကိတ္ပီးခံစားရတတ္ပါတယ္။လူေျပာ အလြန္မ်ားတဲ့ “ရယူပိုင္ဆိုင္ျခင္း၊
စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း” ဆိုတဲ့ စကားစုအတြဲေလးကေတာ့ ခ်စ္တဲ့သူတို႔နယ္ပယ္
မွာ ေနရာအရဆံုး စကားလံုး ခံစားမႈေတြပါပဲ။ အဲဒီ့အထဲကမွ တစ္ခုကိုေရြး
ပါဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေရြးရဲပါဘူး..။ အထပ္ထပ္ အခါခါေမးရင္လည္း အထပ္ထပ္
အခါခါ ေခါင္းရမ္းျပပါ့မယ္။
အခ်စ္စစ္စစ္ ဆိုတာ
ရယူပိုင္ဆိုင္ျခင္းလည္း ျဖစ္တယ္ ။
စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာ ခံျခင္းလည္း ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီလို ရိုးရိုးေလးပဲ မွတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ က်န္တာေတြ
ကေတာ့ ကံႀကမၼာရဲ့ အလိုအတိုင္း လိုက္ကႀကရမွာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္တတ္တဲ့
သူေတြတိုင္း ခ်စ္သူအတြက္ အေကာင္းဆံုးလမ္းကို တြဲေခၚပါ (ဒါမွမဟုတ္)
ညႊန္ျပပါ။ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ဘို႔အတြက္ သတၱိေမြးပါ။အသဲကြဲေရာဂါအတြက္
ေဆးတစ္ခြက္ပဲ ရွိပါတယ္။ တခါတရံ အသဲကြဲရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာေကာင္း
ပါတယ္။ ဂရိစကားပံု တစ္ခုရွိတယ္ (တစ္ခုမကလည္းရွိမယ္) ။ ကၽြန္ေတာ္
မဖတ္ဖူးလို႔ထည့္မေရးေတာ့ပါဘူး။
မျပည့္စံုတဲ့ဘဝႀကီးမွာ ခ်စ္သူကို လက္လႊတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ အိမ္လခ၊
သင္တန္းေႀကး၊ သူငယ္ခ်င္းငါ့ကိုလမ္းစရိတ္ ေပးအံုးကြာ ဆိုတဲ့ ဘဝထဲက
ဘဝေတြမွာ သန္းေခါင္ယံေတး နဲ႔ ပလက္ေဖာင္းေဘးမွာ ကၽြန္ေတာ္ အခါခါ
ငို္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးခြန္းေတြ အလီလီေမးတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို အေျဖေတြ အလီလီျပန္ေပးတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ
ကံႀကမၼာ နဂါးေဂါင္း ႀကီးကၽြန္ေတာ့္ဘက္တည့္တည့္လွည့္ လာရင္း…..
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ ေဝးခဲ့ရပါတယ္။ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လည္း မဟုတ္ဘူး။
တိုက္ဆိုင္မႈလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေလဆိပ္ထဲမွာ ေစာင့္ဆိုင္းရတဲ့ အခ်ိန္ေတြက
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တိုေတာင္းလြန္းတယ္။ေလယဥ္ေပၚတက္တဲ့ ေလွခါးႀကီး
ကလည္း နိမ့္လြန္းတယ္။ အခ်ိ္န္က နံနက္ ၇ နာရီ.. ဇန္နဝါရီက နွင္းေတြ ကိုခါခ်တယ္။
ျမန္မာျပည္ႀကီးက ႏွင္းေတြကို ပန္လို႔ လွတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကပလက္ေဖါင္း
နေဘးကို သတိရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ လၻက္သုတ္ သြားဝယ္ရင္း ဆိုင္ကယ္
ေမွာက္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူေလးကို သတိရတယ္။ သူ…… ဒီေန႔ ဟန္ေဆာင္
အျပံဳးေတြမွ ျပဳႏိုင္ပါ့မလား။ေလယဥ္ႀကီးထဲကို မဝင္ခင္ ကၽြန္ေတာ္ ဖ်က္ကနဲ
အေတြးတစ္ခု ဝင္လာတယ္။ ဗီဒီယိုေတြထဲကလို သတို႔သမီးနဲ႔ လူေတြ အမ်ားႀကီး
ေလဆိပ္ထဲကိုေရာက္လာေလမလား..။ ကၽြန္ေတာ္လွည့္ႀကည့္တယ္……။
မင္းျပန္မလာခဲ့နဲ႔ေတာ့ ဆိုတဲ့ လက္ေတြကလြဲလို႔ … တစြန္းတစမ်ွ။
အင္း……. ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ေတာ့ အခါေတာ္ေပး ေတးသြားေလး ခန္းမထဲ
လြင့္ပ်ံေနေလာက္ျပီထင္ပါတယ္။ ခဏေလးပါပဲ…… ကၽြန္ေတာ္တို႔
ေဝးသြားခဲ့ႀကတယ္…။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္က ဇန္နဝါရီ….. ျမန္မာျပည္ ကႏွင္းေတြကို
ပန္လို႔ လွတယ္….။
“တကယ္ေတာ့ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူမွ ေနာက္မက်ပါဘူး……. ေနဝင္ခ်ိန္ေတြကိုက
ေစာသြားတာပါ” တဲ့။
“လွ်ာေပၚမွာ ျမက္ပင္ေတြ ေပါက္ခ်င္ ေပါက္ေနပါေစ ကၽြန္ေတာ္ဒီလမ္းကို ဆက္ေလွ်ာက္
ေနအံုးမယ္ မသီတာ….”
ကဲ…… ညီမေလး ငွက္ပိစိေရ အခ်စ္ဆိုတာ အခ်စ္ပါပဲကြာ။ ။
“အိုဘယ့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါသူ”
မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ျပိဳင္ပြဲတစ္ခုေပၚေပါက္လာပါတယ္။ လာမယ့္ လြတ္လပ္ေရး
ေန႔ အႀကိဳ.အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ဟုလည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ထိုျပိဳင္ပြဲကေတာ့
Blogger League ႀကက္ဖခြပ္ျပိဳင္ပြဲ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျပိဳင္ပြဲကို အမဝါ တို႔အိမ္
ကြင္းမွာ က်င္းပမွာ ျဖစ္ျပီး ကြင္းလယ္ဒိုိုင္လူႀကီးအျဖစ္၄င္းကပဲ ေဆာင္ရြက္
သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျပိဳင္ပြဲကို စတင္ စိန္ေခၚ တာလႊတ္လိုက္သူကေတာ့
ကိုအိမ္ ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ပထမေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ပြဲႀကည့္ပရိတ္သတ္ ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔အသင္း
သံုးခြပ္၊ တစ္ခြပ္နဲ႔ အေရးနိမ့္ေနတာကို ျမင္ေယာင္ေနရတဲ့အတြက္ တတ္စြမ္း
သ၍ ဂေတာင္းႀကိဳက္လို႔ အခုလို ဝင္ခြပ္ ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
“အိုဘယ့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါသူ”
စူတူတူ ငပူတင္း မ်က္ႏွာထား
ဘယ္နားမွာ ျမင္ဖူးပါလိမ့္။
ေအာ္……. ဟုတ္မယ္…… ဟုတ္မယ္
က်ဳပ္တကယ္ ျမင္ဖူးတာပ၊
ပလာဇာ ၊ စင္တာတစ္လႊား
လိပ္တို႔၏ ခါး……
ဖားတို႔၏ ဖင္……
ပံုးဖာ ေမွာက္ဆင္၊ အစြမ္းကုန္ျပင္လို႔
ယုန္ထင္ ေႀကာင္ထင္
အကုန္ျမင္ေအာင္ပ
ေရွာ္ပင္ ထြက္ႀကသတဲ့ေလး……..။
အဝတ္တန္ဆာ၊ ရတနာ
မက်န္ပါ ဖန္စီ ေကာ္စမက္တစ္
ဟုိညွစ္၊ ဒီညွစ္
ေစ်းလည္း ဆစ္လိုက္ပါရဲ့
ဝယ္ဖို႔ေတာ့ မဟုတ္ေသး……..။
သည္ေန႔ေတာ့ သည္တြင္တန္ျပီမို႔
မျပန္မွီ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုပ
ထံုးစံမပ်က္ ကပ္ေသာက္ႀကေပါ့….
ေဟာ့ေပါ့ ေတာင္မွန္းလိုက္ေသး……….။
အမ်ားကရွိတ္
ကားဂိတ္မွာ တကၠစီ တားပါလို႔
ေနာက္ဆံုးမွာ
ဘက္စ္ကားေပၚတက္ခါသြားတယ္၊
ကာလသား လူပ်ိဳတစ္သိုက္
ဟားတိုက္ႀကေလး…………….. ေဝး ေဟးးးးးးးးးးးး။ ။
Blogger League ႀကက္ဖခြပ္ အႏိုင္ရေသာ အဖြဲ႔အား ယူရို ၁၀ ဘီလိီယံ
တန္ဖိုးေရးထားေသာ ဖလားတစ္လံုးအျပင္ ဆပ္ျပာခြက္ပါ ပါဝင္လိမ့္အံုး
မယ္လို႔ မဝါ ရဲ့ေျပာေရး ဆိုခြင့္ရွိသူက ျပီးခဲ့တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ
အမိႈက္ထုတ္ႀကီး ကိုင္လို႔ေျပာႀကားသြားပါတယ္။ ဆက္စပ္ သတင္းမ်ားအ
ရ တဖက္အသင္းရဲ့ ကစားသမားတစ္ဦးျဖစ္သူ မက္မက္ ဟာႏိုင္လိုစိတ္ျဖင့္
နင္းကန္ ခြပ္ခဲ့ရင္း ေနာက္ဆံုးမွာ ႏွာနွပ္ယူလိုက္ရတယ္လို႔ ေဆးအဖြဲ႔မွတရား
ဝင္ထုတ္ေဖၚေျပာႀကားသြားပါတယ္။ က်န္ရွိေနေသးေသာ သတင္းအခ်က္အ
လက္မ်ားအား ျပိဳင္ပြဲ ဝင္ရန္ စခန္းသြင္းေလ့ က်င့္ေနသူ ဗီလိန္ မွဆက္လက္
ထုတ္ျပန္သြားမယ္ လို႔လက္တို႔ျပီးေျပာႀကားထားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔လည္း ေနာက္ဆံုး ျပိဳင္ပြဲ အဆံုးသတ္ အႏိုင္ႏႊဲႏိုင္သူအား
ဆုနွစ္ခုျဖင့္ အသိအမွတ္ျပဳသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပထမ တစ္ခုအျဖစ္ ဘီယာ
တစ္ဂ်ားတိုက္မွာျဖစ္ျပီး၊ ဒုတိယ တစ္ခုအျဖစ္ ဘီယာတစ္ဂ်ား အျပင္ အျမည္း
တစ္ပြဲပါ ျပန္တိုက္ခိုင္းမွာျဖစ္ပါတယ္။
( ဆက္လက္၍ ခြပ္ႀကပါေလကုန္ )
ကၽြန္ေတာ့့္္ အႀကိဳက္ဆံုးထဲမွကဗ်ာတစ္ပုဒ္
“ေက်ာင္းေတာ္က သူငယ္ခ်င္းအဝါ…”
လြမ္းတယ္ေကာင္မေလးရယ္္………
ဘယ္ကဗ်ာေတြဆီေရာက္ေရာက္
နင့္ရဲ့စိတ္တံခါးကို လွမ္းလွမ္းေခါက္မိတယ္။
ငါ့ကိုယ္ငါ လြယ္အိတ္လို ဆြဲျဖဲဖူးပါရဲ့
ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ကျဖင့္
ခုထိ ျမဴျပာေတြထဲမွာ ပြင့္ေနတုန္း
ငါ့အတြက္ေတာ့ ခ်စ္ခ်င္းတရားဟာ
တခ်ိဳ႕ေခါင္းေလာင္းႀကိဳးေတြလိုပါပဲ
ဘယ္လိုဆြဲဆြဲ
တံခါးက ပြင့္မလာခဲ့ဖူးေလ။
ဒီအရြယ္ေရာက္မွ
ေဆာင္းဦးေပါက္မိတာကလည္းမထူးေတာ့ပါဘူး…..
အစကတည္းက သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ
ဆြတ္ခူးဖို႔မွ မဟုတ္ခဲ့ပဲကြယ္။ ။
(တာယာမင္းေဝ)
အဲဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အႀကိဳက္ဆံုးထဲက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ ဘေလာ့ဂ္ ဂါကဗ်ာခ်စ္သူေလးေတြ ဆီမွာေသခ်ာေပါက္ ရွိခဲ့ႀကလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကဲ….. လာေလေရာ့…….
စက္ေသနတ္နဲ႔ ဒက္…… ဒက္…….ဒက္…….ဒက္ ျမည္ေအာင္TAG လိုက္မယ္။
ဗီလိန္
ဂ်ဲဂ်ယ္ (ခပ္ပိန္းပိန္းေကာင္)
ကိုအလွတရား
ကိုဝင္းေဇာ္
ကိုမိုးေသာက္
တက္လူငယ္
ရန္ႏိုင္
အလြမ္းေျပ
အမဝါဝါခိုင္မင္း
ငွက္ငယ္ေလး
ေမ (စိတ္ေျဖရာ)
ေရာင္ျပန္
တန္႔တန္႔ ( Rainbow)
မမစိမ္း ( Green Girl )
ဂုဂု ( မယ္ဂုမိ )
မက္မက္ ( Dream )
သင္၏ နာမည္ကိုေတြ႔ခဲ့ျပီေလာ….. ( ေသခ်ာျပီ…. သင္ ထီမထိုးပဲ ေရနစ္ေလျပီ)
အထက္ပါအတဂ္ ခံရသူမ်ားသည္ “ကၽြန္ေတာ္(ဝါ) က်မ အႀကိဳက္ဆံုးထဲမွ
ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္” ေခါင္းစဥ္ အမည္ျဖင့္ မျဖစ္မေနေရးရမည္ျဖစ္ပါသည္ ( မည္သို႔မွ
ေရွာင္၍မရ)။ထိုသို႔ ေရးသားရာ၌ ေအာက္ပါစည္းကမ္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ကိုညီေစရန္
လိုက္နာရမည္ျဖစ္ပါသည္။
(၁) ကဗ်ာေရးသူသည္ အနည္းဆံုး ပညာအရည္အခ်င္း အေျခခံပညာ
မူလတန္းအဆင့္ ေအာင္ျမင္ျပီးသူျဖစ္ရပါမည္။ထိုအဆင့္၌္ ေလးႀကိမ္ထက္မနည္း
အရိုက္ခံ( အျပစ္ေပး )ခဲ့ ရဖူးသူျဖစ္ရပါမည္။
(၂) အရည္အခ်င္းစစ္ စာေမးပြဲ တစ္ခုခု၌ မသမာေသာနည္း (ခိုးခ်၍)
ေျဖခဲ့ဖူးသူျဖစ္ရပါမည္။
(၃) လူ သံုးဦး ထက္မနည္း ျမင္ႏိုင္ဖြယ္ ျမင္ကြင္းတစ္ခု၌ ခလုတ္တိုက္
ဖူးသူျဖစ္ရပါမည္။ ေခြးအကိုက္ခံရဖူးသူ( သို႔မဟုတ္ ) နင္လားငါလား
အေဟာင္ ခံရဖူးသလည္းူျဖစ္ရပါမည္။
(၄) မိိမိေရးသားေသာကဗ်ာသည္ ဟိုက္ကူ (ဂ်ပန္) အမ်ိဳးအစားမွလြဲ၍
စာေႀကာင္း ေရ ငါးေႀကင္းထက္ မေလ်ွာ့နည္းရ။
(၅) ကိုယ္တိုင္ေရးကဗ်ာ မဟုတ္ေႀကာင္း လံုးဝ အာမခံႏိိုင္ရမည္။
( ဘေလာ့ဂ္ဂါ အခ်င္းခ်င္း “ေရာ့ ငါ့ကဗ်ာ နင္ေရး ၊ နင့္ကဗ်ာငါေရး မယ္”
ဟူ၍လည္း လူလည္ မက်ရ။)
(၆) ဤပို႔စ္ႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အျခားေသာ စကားဝိုင္းတစ္ခုခု ၌အတင္းမေျပာရ၊
မရႈံ႕ခ်ရ၊ အရြဲ႕မတိုက္ရ။
(၇) အမွန္တကယ္ အိပ္ယာထဲ ဗုန္းဗုန္းလဲေနသူ(နာမက်န္း၍)၊ အမွန္တကယ္
ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာကိစၥရွိေနသူ ( အသဲကြဲသူမပါ ) မ်ားအား အေျခအေနအရ
ကင္းလြတ္ခြင့္ေပးမည္။ သို႔ေသာ္ သက္ဆိုင္ရာ ခိုင္လံံုေသာ အေႀကာင္းျပခ်က္အား
မိမိလက္ေအာက္ငယ္သား၊ ညီ/ေမာင္၊ ညီမငယ္ တို႔၏ အာမခံထားေသာ
လက္မွတ္ျဖင့္ တဂ္ဂါ ထံသို႔ 21.December.2012 ေနာက္ဆံုးထား
၍ေပးပို႔ရပါမည္။
(၉) ဤ တဂ္ အားေရးသားျပီးသူသည္ ၂၀၀၈ ခုနွစ္ဒီဇင္ဘာလ ၈-ရက္ေန႔
အတြင္း မိမိတို႔သက္ ဆိုင္ရာ စာမ်က္ႏွာမ်ား၌ တင္ထားရမည္ျဖစ္သည္။
ဤရက္အပိုင္း အျခားအတြင္း ဆားခ်က္ျခင္း၊ ငံျပာရည္ ႀကိဳျခင္း၊ ငါးပိသိပ္ျခင္း
မ်ားအားေရွာင္ရွားရပါမည္။
(၁၀) အထက္ပါ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားအား တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
သြယ္ဝိုက္၍ ေသာ္လည္းေကာင္းေေဖာက္ဖ်က္ပါက ေအာပိုင္းအတိုင္း
အျပစ္ေပးခံရပါမည္။
(၁၀-က) ျပည္ပတြင္ေရာက္ရွိေနသူသည္ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္ရမည့္
ရက္ထက္ တစ္ႏွစ္ေနာက္က်မွျပန္ေစေသာ အျပစ္ဒဏ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊
(၁၀-ခ) ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာရန္စီစဥ္ေနသူသည္ သတ္မွတ္္ရက္ထက္
တစ္ႏွစ္ေနာက္က်မွ ထြက္ခြာ ရေသာအျပစ္ဒဏ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္
လံုးျဖင့္ ျဖစ္ေစ အျပစ္ေပးခံရမည္ျဖစ္သည္။
(၁၁) အထူးတံု႔ျပန္မႈတစ္ခုအေနျဖင့္ အားလံုးေသာ ကဗ်ာမ်ားအနက္မွ
တစ္ပုဒ္အား နံႀကား လက္ ေထာက္၍ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ရမ္းသမ္း
မဲႏိႈက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေရြးခ်ယ္ကာ ကၽြန္ုပ္၏ စာမ်က္ႏွာေပၚ၌
တင္ျပသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုပို႔စ္အား လာမည့္ဒီဇင္ဘာ ၉-ရက္ေန႔ ျမန္မာ
စံေတာ္ခ်ိန္ မြန္းလြဲ ၃-နာရီခြဲ ဝန္းက်င္တိတိ ( ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ နံနက္ ၁၁-နာရီ
ဝန္းက်င္တိတိ) တြင္ ေႀကညာတင္ျပသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။
(၁၂) ထိုအေရြးခ်ယ္ ခံရေသာ ပုဂိၢဳလ္အား ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ လာမည့္
သႀကၤန္ရက္ကာလ အတြင္း ေဝယာဝစၥကိစၥ အဝဝတို႔အားကၽြန္ႏုပ္မွ တာဝန္ယူ၍
၇-ရက္တန္သည္၊ ၁၀-ရက္တန္သည္ တရားစခန္း ဝင္ေစမည္ျဖစ္ပါသည္။ အေျခအ
ေနေပးပါက ဒုလႅဘ ရဟန္းခံေစျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သီလရွင္ဝတ္ေစျခင္း
ျဖင့္လည္ေကာင္း စီစဥ္ေပးသြားမည္ျဖစ္ပါသသည္။ ( ျမန္မာျပည္ တြင္မရွိပါက
ျပန္ေရာက္ေသာ နွစ္ကာလအထိအႀကံဳးဝင္ပါသည္။)
ေက်းဇူးင္ပါသည္
အဲဒီတာခ်ဳပ္၊ စာတည္းမွဴး
ျပာတာ၊ ဓမၼသာရ ပီယဝါစာ
ခပ္ညံ့ည့ံေကာင္
အမုန္းစာရင္း ( ၁၀)
ကိုယ္စီကုိယ္စီ ( မိမိကိုယ္ကို )အမုန္းစာရင္းေတြေရးပီး ႀကေပေရာ….။
ကၽြနုပ္ကို မရမက လိုက္ TAG သူက ဟိုေကာင္ ခပ္ပိန္းပိန္း ဂ်ဲဂ်ယ္ပါ။ ငွက္ငယ္ေလး ကလည္း
ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္…. အေနာက္ကေန လိုက္ဖြပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္မုန္းတာေတြ မ်ားလြန္းလို႔
မေရးပဲေနတာ…….. ပီးေတာ့လည္း ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္ လွန္ေထာင္းသလိုလည္း ျဖစ္ေနတယ္ေလ။
အခုေတာ့လည္း ေရွာင္မရတဲ့ အဆံုး ေရးရေတာ့တယ္..။ သက္သက္ညွာညွာပဲေထာင္းလိုက္ပါ့မယ္။
လာေလေရာ့ … မုန္းရတဲ့ အေႀကာင္း (၁၀) ခ်က္
(၁) ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိျခင္း
( အမ်ားတကာလို တေန႔ဘာျဖစ္ရမယ္ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳး ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိမေနပါ )
(၂) အခ်ိဳ႔ေသာပုဂၢိဳလ္ မ်ားအားကိုယ္နင့္မဆိုင္ေသာ္ျငား မုန္းမိေနျခင္း
( တခ်ိဳ႕ေသာ လူမ်ားအား ႀကံဳဖူးႀကပါလိမ့္မယ္။ ။ “ငါ့မိသားစုမွ ဘာမွမျဖစ္တာကြာ သိပ္စိတ
မဝင္စားပါဘူး”။ ။ “မင္းတို႔ အဲဒီကိစၥေျပာေနေတာ့ လစာ တိုးမွာလား” တဲ့ ။ ။ “ ဟီးရိုးလုပ္ခ်င္
တာကိုးကြ အဖမ္းခံရမွာေပါ့..” တဲ့ .. အလားတူစိတ္ဓါတ္ရွိသူ မ်ိဳးအား ကိုယ္နင့္မဆိုင္ေသာ္ျငား
မုန္းတီးတတ္ေသာ စိတ္ရွိပါတယ္။)
(၃) အားငယ္တတ္ျခင္း
(ေေနမေကာင္း ျဖစ္ေနတဲ့အခါ၊ အေပါင္းအသင္းမဲ့ တစ္ေယာက္တည္းေနရတဲ့ အခါ အလြန္အား
ငယ္ တဲ့စိတ္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။)
(၄) အစြဲအလမ္း ႀကီးျခင္း
( ခံစားခ်က္တစ္ခုခုအား တာရွည္အစြဲ အလမ္း ထား၍တာရွည္ ခံစားေနတတ္သည္။ ဒါလည္း မေကာင္း။)
(၅) အိပ္ယာထ ေနာက္က်တတ္ျခင္း
( နာရီ အလန္း ျမည္ခ်ိန္ ခ်က္ခ်င္း ထ ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အလန္းပိတ္၍ ျပန္အိပ္တတ္ေသာ
ေန႔စဥ္ အက်င့္တစ္ခုကိုလည္း မုန္းပါသည္။)
(၆)ေစာေစာ မအိပ္တတ္ျခင္း
( ေစာေစာအိပ္ယာဝင္ေသာ အက်င့္မရွိပါ။ အက်င့္လုပ္ေသာ္လည္း အိပ္မေပ်ာ္ပါ။ မရပါ။)
(၇) ေတြးေတာ မႈလြန္ကဲျခင္း
(တစ္ခါတစ္ရံ ( အျမဲလိုလို ) အေႀကာင္းျပခ်က္ ခိုင္ခိုင္လံုလံု မရွိပါပဲ စဥ္းစားေတြးေတာ
ခန္းဖြင့္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒါလည္း မေကာင္းေသာ အက်င့္တစ္ခုပါ။)
(၈) ျပႆနာတစ္ခုအား ခ်က္ခ်င္းေျဖရွင္းလိုျခင္း
(မိမိမွားသည္ျဖစ္ေစ၊ မွန္သည္ျဖစ္ေစ ျပႆနာတစ္ခုအား ခ်က္ခ်င္းေျဖရွင္းလိုစိတ္
ျပင္းျပတတ္သည္။ (ေခါင္းေအးေအးထားစဥ္းစားျခင္းကိုမလိုလား))
(၉) အဝတ္ေလွ်ာ္ မီးပူတိုက္ရန္ အလြန္ပ်င္းတတ္ျခင္း
( အဝတ္တန္ဆာတို႔သည္ ဝတ္ဆင္ရေသာ အခ်ိန္၌ အလြန္ရွားပါး၍၊
ေလွ်ာ္ဖြတ္ရေသာ အခါ၌မူ ေပါမ်ားေနတတ္သည္။ ထို႔ေႀကာင့္ ပ်င္း၏။
( ယခု ေလွ်ာ္၊ တိုက္ အျပီး လုပ္ေပးေသာ အခါ၌ တစ္ပါတ္ႏွစ္ႀကိမ္
ထို Laundry သို႔ပို႔ရန္ ပ်င္းျပန္ေလသည္။)
( ၁၀) ကံမေကာင္းတတ္ျခင္း
( ကေလးဘဝမွ စ၍ကံစံမဲေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ထိုးဖူးခဲ့သည္ ။
သို႔ေသာ္ တစ္ႀကိမ္မ်ွ မေပါက္ဖူးခဲ့.. ( ခ်ဲ၊ ႏွစ္လံုးထီ အပါအဝင္)။
အခ်စ္ကံလည္း မေကာင္း….. မိမိအား ခ်စ္လွပါသည္ဟု အေျပာခံခဲ့ရဖူးသည္။
မ်ားမႀကာမီွ ထိုမိန္းကေလးလည္း အျခားသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳသြား၏။
မိမိက ခ်စ္ပါသည္ဟု….. အျမွဳပ္ထြက္ေအာင္ ေျပာခဲ့ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္
လံုေလာက္ေသာ အဆင့္တက္မလာေသာ ဘဝကိုလည္း ရင္နာမိပါ၏။)
(၁၁) အဲ…. ပိုေရးလို႔ရလား ဗ်ိဳ႕…. ၁၀ ခ်က္ပဲလား ဂ်ဲဂ်ယ္။ ဒါဆိုလည္း ေတာ္ပီ။
တကယ္ပါ
မေန႔ကအထိ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အလုပ္ေတြ အေတာ္ မ်ားေနလို႔ မအားလပ္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ရက္ေတြလည္း "နက္" ကပ်က္ေတာက္ပ်က္ေတာက္ျဖစ္မယ္လို႔
လည္း ေျပာသံႀကားတယ္။ အိပ္မက္ေတြလည္း မေကာင္းဘူး တစ္ေယာက္က ဝါးလံုးရွည္နဲ႔ ယမ္းပီး တစ္ေယာက္က ပိုက္နဲ႔ ဖမ္းလို႔ တဲ့...။
အင္း... ဟိုေန႔ကေတာ့ ေနာင္ေတာ္ တစ္ေယာက္ ကေျပာသြားသား " ညီေတာ္လည္း အခုရက္ အသံေတြထြက္ေနတယ္ သတိလည္း ထားအံုးေနာ္" တဲ့။
မ်က္ခံုးေတြ လႈပ္လို႔ လစာတိုးမယ္ထင္ေနတာ လက္စသတ္ေတာ့ ဆံပင္ျဖဴနွစ္ေခ်ာင္း ျပဳတ္က်တင္ေနတာကိုး.......ဗ်။
မေန႔ကေတာ့ အေမ့ဆီ ဖုန္းဆက္ပီး အ.လာဘ၊ သ.လာဘေလးေတြေျပာျဖစ္ပါေသးတယ္။
"သား... အခုအလုပ္ခ်ိန္မဟုတ္လား.."
"အင္းေလ သားအခုဂ်ဴတီကေနဆက္ေနတာပါ..."
"ေအာ....ဒါဆို အလုပ္လုပ္ေနတာေပါ့"
" မဟုတ္ဖူးအေမ.... သား အခု ကာတြန္းကား ခိုးႀကည့္ေနတာ.."
တကယ္ေတာ့ ဘာမွ မရွိေတာ့ပါဘူး...
မႀကားရမျမင္ရေသာ သံေယာဇဥ္
အင္း …… ဘေလာ့ေလာကထဲကို အိုးနင္းခြက္နင္း ဝင္ေရာက္လာ
လိုက္တာ ဘာလိုလိုနဲ႔ ႏွစ္လနီးပါးရွိပါေပါ့လား…။
ႏွစ္လနီးပါးဆိုတာကေတာ့ ဒီအိမ္အသစ္ေလးကို ဆိုလိုတာပါ။
ဂ်ဴဝသန္ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ ဘေလာ့ဂါ ေဒါ့ကြန္းမွာ ဝင္ေရာက္ခဲ့ ပီးတာကေတာ့
ကာပီဆိုပါေတာ့ ….။ အခုအခ်ိန္ အတိုင္းအတာ ေလးတြင္းမွာသူငယ္ခ်င္း
ေတြ မ်ားစြာ ရလာလို႔ အတိုင္းမသိဝမ္းသာမိပါတယ္။ တကယ္ပါ…။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဘေလာ့ေလးကို ဖြင့္ႀကည့္ရင္း ရယ္စရာေမာစရာ စကားေတြ
ဖလွယ္ရင္းနဲ႔….. သူငယ္ခ်င္းေတြ အေပၚ သံေယာဇဥ္ေတာင္ ျဖစ္လာမိပါတယ္။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဒီဘေလာ့ေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကို မျမင္ဖူး၊ မေတြ႔ဖူး
အသံေလးေတာင္ မႀကားဖူးပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ေလးကို ေရာက္ဖူးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ မေရာက္ဖူးႀကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္မိ
ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သြားေရာက္လည္ပတ္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ မေရာက္ ဖူးေသးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆီ အျမဲမပ်က္
လည္ပတ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ အင္တာနက္ အသံုးျပဳရတဲ့ အခ်ိန္ေတြက မလံု
မေလာက္ ျဖစ္ေနရတဲ့ အတြက္ … အေျပးအလႊား လည္ပတ္ေနရတာကိုလည္း နားလည္ေပး
ေစခ်င္ပါတယ္။
အဲဒါေႀကာင့္ ဒီပို႔စ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ဖူး မေတြ႔ဖူးေသးတဲ့ ဒီဘေလာ့ဂါရပ္ဝန္း ထဲက
သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္း အလို႔ငွါ ေရးသား ဖန္တီးလိုက္ခ်င္း ျဖစ္ပါတယ္။
(ကိုယ္မျမင္ဖူး မေတြ႔ဖူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို စိတ္ကူးနဲ႔ ျမင္ႀကည့္ဖူးလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီလို ျမင္ေယာင္ႀကည့္မယ္ဆိုပါေတာ့……….ဒန္႔…. ဒန္႔…. ဒန္႔)
ပထမဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့စေရးတုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို အကူအညီမ်ားစြာ ေပးခဲ့သူက
တာယာ ပါ …… ဟိုစမ္းစမ္းဒီစမ္းစမ္း ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို လမ္းညႊန္မႈမ်ားစြာ
ေပးရင္း၊ အားေပးစကားဆိုရင္းနဲ႔ ကူညီခဲ့သူပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္အသစ္ကေလး
ကုိေတာ့ သူတစ္ေခါက္မွ ေရာက္မလာႏိုင္ေသးပါဘူး.။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကိုေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ
ေက်းဇူးတင္ေနတုန္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္္မျမင္ဖူးေသးတဲ့ သူ႔ကို စိတ္ကူးနဲ႔ ဒီလုိျမင္ ႀကည့္ ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသဲကြဲ ရာက ဘေလာ့ေရးျဖစ္သြားတဲ့ ေက်ာင္းဆရာပါ
သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္အေဟာင္းေလးမွာကတည္းက ဒုတိယေျမာက္ လင့္ခ္ခ်ိတ္
ေပးသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို ျမင္ႀကည့္ ပါတယ ္။
အရာရာကို ဂြက်က်စဥ္းစားတတ္ဖို႔ စိတ္ကူးထားသူက ဗီလိန္ ပါ…..။ သူ႔ရဲ့ အေရး
အသားေတြကလည္း အင္မတန္ေျပာင္ေျမာက္လွပါတယ္…။ ေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးကိုေတာင္
မလြမ္းပါဘူး တဲ့။ တခါတရံေတာ့လည္း ေဘာင္းဘီဇစ္ တပ္ဖို႔ ေမ့ေနတတ္ပါတယ္။
ဖုန္းလို႔ ကန္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ဂိုး ေပးရန္ အသင့္ ျဖစ္ေနသူ ….. သူငယ္ခ်င္း
ဂိုးသမားႀကီး (ဖုန္းတစ္ဂိုး ရွင္) ဗီလိန္ကိုေတာ့ ဒီလို ျမင္ေယာင္ မိပါတယ္ ။
ျဖိဳးျဖိဳးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ေရာက္လာတတ္တဲ့ ကိုမိုးေသာက္ ႀကီးကိုလည္း မွတ္တမ္း တင္ခ်င္ပါ
ေသးတယ္..။ ပန္းခ်စ္သူ ဝတၳဳေလးက သူ႔ရဲ့ ခံစားခ်က္ကို ဖြ႔ဲဖြ႔ဲႏြဲ႔ႏြဲ႔ ေရးသားထားလိုက္တာ
ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းပါတယ္္။ သူ႔ကိုေတာ့ ဒီလိုျမင္ေယာင္ မိပါရဲ့။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ငပုလိုေခၚတဲ့ ပုလုေကြးပါ….။ အဲဒီ့ ငပုကို
ေတာ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ဒီလို ျမင္ ေယာင္လိုက္ပါတယ္။ ရွိတ္ရႈိးရဝူးေနာ္ တယ္ယင္း..။
ကိုဝင္းေဇာ္ ……. အခုေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ ဆီအျမဲလိုလိုေရာက္လာတတ္တဲ့ အကိုႀကီးပါ။
အားေပးစကားေတြေျပာရင္း ကြန္မန္႔ေလးေတြေပးရင္းေပါ့…။ သူလည္း သူငယ္ခ်င္းလိုခ်င္လို႔
ဘေလာ့ေလာကထဲ ေရာက္လာတာလို႔ ေျပာပါတယ္…။ ဒီလိုေလး ျမင္ေယာင္မိပါရဲ့။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ခံစားခ်က္ေလးေတြ ခပ္ဆင္ဆင္ ခံစားခဲ့ ဖူးတဲ့
တက္လူငယ္ ပါ။ သူကအႏုပညာတစ္ခုခုကို လုပ္ခ်င္ေနသူပါ…သူအားတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆိုရင္
ကၽြန္ေတာ့္ဆီ လာလာလည္တတ္ပါတယ္။ သူကေတာ့ ဒီလိုပံုစံ ထင္ပါရဲ့။
ဘေလာ့ဂါေလးေတြအတြက္ နည္းပညာေလးေတြ ရံဖန္ရံခါ လမ္းညႊန္ေပးေနသူက
ကိုမိုးေျပး …..သူကေတာ့ လမ္းႀကံဳမွ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ သူကေတာ့
ဒီလိုေလး ထင္ပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ က်ားပိစိလို႔ေခၚတဲ့ မႏၱေလးက က်ားေလး လည္း ရွိပါေသးတယ္။ သူ႔ ပံုစံကေတာ့
ဒီလိုေလး ျဖစ္မွာပါ။
အခုေနာက္ပိုင္း( ဂ်ိဳကုတ္ရွိရာ ဂ်ိဳကုတ္လာဆိုတဲ့ စကားပံုအတိုင္း….)ကၽြန္ေတာ့္ဆီ
ဂ်ဲဂ်ယ္ လို႔ေခၚတဲ့ခပ္ပိန္းပိန္းေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ မ်က္စိလည္ပီး ေရာက္လာပါတယ္…။ အဲဒီမွာ
စေတြ႔ပါေတာ့တယ္ … ခပ္ညံ့ညံ့နဲ႔ ခပ္ပိန္းပိန္း ရွင္းရေတာ့မယ္မထင္ပါဘူး…။ သူ႔ရဲ့
ခံစားခ်က္ေတြကို သူ႔ရဲ့ ေသြးစက္ေတြလို႔ တင္စားထားသူပါ။ သူ႔ကို ဒီလိုျမင္ေယာင္
ႀကည့္မယ္ေလ။
ကိုရင္ေနာ္နဲ႔ ခင္ေလးငယ္… သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ဘယ္ေနရာမွာမွ မေတြ႔ .. အေတာ္
ေလး ေပ်ာက္ေနႀကပါတယ္။ ဒီလိုမ်ားလား..။
ကဲ…. ကြမ္းေတာင္ကိုင္ ပန္းေတာင္ကိုင္တို႔ ဘက္လွည့္ႀကည့္မယ္ပါ့။
ပထမဆံုးေက်းဇူးတင္ ခ်င္သူက အလြမ္းေတြ မကုန္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ မမႀကယ္စင္ပါ….။ သူလည္းပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္သစ္ေလးကို တစ္ခါတစ္ေခါက္မွ် ေရာက္မလာႏိုင္ေသးပါဘူး။ သူ႔ကေတာ့ ဒီလို
ပံုေလး ထင္ပါတယ္။
လာပီဗ်ိဳ႕ အမႀကီး ဝါဝါခိုင္မင္း …. ဟာဟ :P ခင္စရာေကာင္းတဲ့အမႀကီးပါ။ သူ႔ရဲ့ အားလပ္
ခ်ိန္ေတြတိုင္း အိမ္ေတြေလွ်ာက္လည္ရင္း အားေပးစကားေတြ ေျပာေနတဲ့အမႀကီးပါ။ ေပ်ာ္
ေပ်ာ္လည္းေနခ်င္တယ္တဲ့…ကၽြန္ေတာ့္ အသဲကြဲ ဇာတ္ရုပ္ေတြအတြက္ သူ႔ကို
အားနာမိပါေသးတယ္။ အင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမႀကီး အလည္လြန္ေနလို႔ ကေလး
ေက်ာင္းႀကိဳဖို႔ ….ထမင္းခ်က္ဖို႔ ေတြမ်ား ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ ဖူးမလားလို႔ စဥ္းစားမိပါေသးတယ္..။
ကိစၥေတာ့ မရွိပါဘူး…. သူက အဆူခံရတဲ့ ေန႔မွာလည္း ပို႔စ္တစ္ခုရေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္ တယ္
ေလ။ သူ႔ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို ျမင္ေယာင္မိတယ္ ဗ်ိဳ႕။
ငွက္ငယ္ေလး တဲ့……. အေကာင္ေသးေသးနဲ႔ အျမင့္ကို ပ်ံတက္ဖို႔ ေခ်ာင္းေနတယ္
ထင္ပါတယ္။ သူ႔အေရးအသားေလးေတြကလည္း ရိုးရိုးေလးေပမယ့္ ရင္ထဲကို ထိ
ပါတယ္။ “မတက္သာလို႔ အေဝးမွာေနရေပမယ့္ တေန႔မွ ေမ့မရတာက ကၽြန္မခ်စ္တဲ့
အမိေျမပါ” …. ႀကိဳးစားထားကြဲ႔။ ငွက္ငယ္က ဒီလိုပံု မဟုတ္လား..။
ဒီဇင္ဘာႏွင္း …… တျခားအခ်ိန္ေတြမွာ က်တဲ့ႏွင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီဇင္ဘာမွာက်တဲ့ႏွင္းပါ။
သူက ႏွင္းေတြကိုခ်စ္တယ္တဲ့။ ဆုေတာင္းေကာင္းပါတယ္။ အခုေတာ့ နွင္းေတာထဲမွာ
ခဏခဏႏွာေစး ေနပါေရာ့လား..။ (ကိုရီးယားက ကင္ဂ်ီလုပ္နည္းေလးေတာ့ တတ္ေအာင္
သင္ခဲ့ပါေအ။) သူ႔ ပံုစံကေတာ့….. ဒီလုိေနမွာ။
ေရာင္ျပန္ဟပ္ပီးေရာက္လာ ပါတယ္ဆိုတဲ့ … ေရာင္ျပန္ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ မအားလပ္တဲ့
ေရာင္ျပန္ ….။ အပ်င္း ႀကီးတယ္မေျပာပဲ ပို႔စ္အသစ္ေတြ မတင္ပဲထားတဲ့ ေရာင္ျပန္။
ေအာ… သီတင္းကၽြတ္တုန္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ပါ တရားဘာဝနာ ပြား
မ်ား လာတယ္ဆိုပါလား……။ ဘုရားနဲ႔ေဝး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ေဝး ေနတဲ့
ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ သူငယ္ခ်င္းပီပီ ဒါနေလးေတြ မွ်ေဝ ေပးတဲ့ ေရာင္ျပန္ပါ။
သူ႔ကိုေတာ့ ဒီလို ျမင္မိ ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္က…. ကၽြန္ေတာ္ လားလား လို႔ေခၚတဲ့ ဒီဇင္ဘာစင္ဒရဲလား ပါ။
သူ႔နာမည္ေခၚရတာ ရွည္လြန္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သြားမလည္တာပါ။ ျပီးေတာ့ လင့္ခ္ခ်ိတ္
ဖို႔လည္း ပ်င္းေနတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ အႀကံေပၚလာပီး လားလားလို႔ ေခၚလိုက္တယ္ေလ။
လားလား ကေတာ့ ဒီလိုပံု ပဲေနမွာ။
မမတန္႔တန္႔ ( Rainbow) သူမ်ား တန္႔တန္႔ ဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း လိုက္ တန္႔ လိုက္တာပါ။
သူကေတာ့ တန္႔တန္႔ေရ လာပါအံုးဗ် လို႔ သြားေခၚမွေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ သူ႔ကိုေတာ့
ဒီလိုေလးသာ ျမင္ေယာင္လိုက္ပါတယ္။
မိစိမ္းကားႀကီး ( Green Girl) သူ႔နာမည္ နဲ႔လိုက္ေအာင္…… တြံေတးသိန္းတန္သီခ်င္း
သြားသြား ဆုိျပရတာ အေမာပါပဲ..။ သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆိုကၠားသမားလာ
ဆိုျပတာလို႔ ထင္ေနမလားမသိပါဘူး…။ ဘာျဖစ္လဲ အဲဒီေတာ့ သူ႔အိမ္သြားပီး……
တုနွယ္…… တန္႔ႏွယ္ …အစိ္မ္းေရာင္ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတဲ့ အစိမ္းေရာင္ မင္းသမီးရယ္... ေအာ့
….. ေအ့ လို႔ သြားလုပ္လိုက္တာေပါ့..။ စိတ္မဆိုးရဘူးေနာ္ ဒီလိုျမင္မယ္။
အလြမ္းေျပ… အလြမ္းမေျပမွသာ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။(အဟိ….
သူ႔ရည္းစားႀကားရင္ အထင္လြဲအံုးမယ္)။ အလြမ္းေျပေလး လြမ္းရင္ ဒီလို မဟုတ္လား။
ေမ… တဲ့( စိတ္ေျဖရာ) ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တခါတေလ အေမ လို႔ ေခၚပါတယ္။ သူကေတာ့
သား လို႔ တစ္ခါမွမေခၚပါဘူး။ စိတ္ေျဖစရာ အိပ္ေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ အေမ….။ အဲဒီလို မ
ဟုတ္လား …။
မီးငယ္…. သီတင္းကၽြတ္ရက္တုန္းက အိမ္တကာ့ အိမ္ ေဗ်ာက္အိုး လိုက္ေဖာက္ေနတဲ့ေကာင္
မေလး ပါ။ ေဗ်ာက္အိုးနဲ႔ မီးျခစ္မွားပစ္လိုက္မိ တယ္… ဆိုတဲ့ အသံႀကားပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း သူ
ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ေနပါတယ္။ သူအခု ဒီလို ျဖစ္ ေနေရာ့လား။
ကဲလာပါပီ….
ရြာထဲက ေပါက္ေက်ာ္မေလး ႏွစ္ေယာက္ …… သူတို႔နဲ႔မသိတဲ့ အိမ္က
အေတာ္ရွားပါလိမ့္မယ္။ မက္မက္ ( Dream ) နဲ႔ ဂုဂု ( Megumi ) လို႔ေတာင္ ေျပာေနစရာ
မလိုေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ မတင္ျဖစ္ေသးတဲ့ ဘေလာ့ဂါေလးတို႔ ေနတဲ့ရြာ (၃) ထဲမွာ
ကြမ္းေတာင္ ပန္းေတာင္ ကိုင္ခြင့္ တစ္ရာသီ အပိတ္ခံထားရတဲ့ သူတို႔အဖြဲ႔ဟာ…. ရြာထဲက
ကို ဝင္းေဇာ္ႀကီးရဲ့ ကာရာအိုေက ဆိုင္မွာ မႀကာခဏ ဆူညံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနႀကပါတယ္။
မိုက္ခဲ တို႔အဖြဲ႔ဆိုတဲ့ ရာထူးကို ေျခကုတ္ အရယူေနႀကပါတယ္။ တစ္ရာဖိုး ႏွစ္ပုဒ္ဟု သတ္မွတ္
ထားေသာ္လည္း …… သံုးပုဒ္ရေအာင္ မိ္န္းကေလးမ်ား ပီပီ နင္လား ငါလား အဆစ္ေတာင္းႀက
ပါတယ္။ သူတို႔ ဆိုေသာ သီခ်င္းေတြကလည္း တကယ့္ရွည္ေပ့ ဆိုတဲ့ ေဒၚမာမာေအးတို႔၊ ေဒၚ
ရီရီသန္႔တို႔၊ ေဒၚခင္ညြန္႔ရီတို႔… ရဲ့ သီခ်င္းႀကီး သီခ်င္းငယ္ေတြပါ။ အဲ….. ဒါတင္မကေသး
ပါဘူး။ တစ္ရာဖိုး သံုးပုဒ္ဆိုျပီးျပန္ေတာ့လည္း …. ေနာက္ထပ္ သီခ်င္းတိုတိုေလး တစ္ပုဒ္
ဟု ထပ္ေတာင္းျပန္ပါေသးတယ္။ အျမဲတမ္း အႏိုင္က်င့္ခံေနရတဲ့ ကာရာအိုေကဆိုင္က ကိုဝင္း
ေဇာ္ႀကီးခမ်ာ မတက္သာလို႔ ထက္ဖြင့္ေပးရပါတယ္။ အဲ….. အဲဒီအခါႀကေတာ့
ေခတ္ေပၚ ဟစ္ေဟာ့ သီခ်င္းေတြကို ေတာင္းတာပါ။ စႏၵီျမင့္လြင္တို႔၊ Jenny တို႔ ဆိုထားတဲ့
ျမဴးျမဴးႀကြႀကြ သီခ်င္းေတြပါ။ ခက္တာက သူတို႔က အဲဒီသီခ်င္းစာသားေတြကို အလြတ္မရႀက
ပါဘူး။ ရတဲ့ေနရာ ႀကျပန္ေတာ့လည္း ျမန္ေနလို႔ လိုက္မဆိုႏုိင္ႀကပါဘူး။ အဲဒီေတာ့လည္း
ရရာ လက္ႏွက္ဆြဲကိုင္ႀကတဲ့ အေနနဲ႔ …. တီးလံုးသံအတိုင္း ၊ ေတးသံရွင္ေတြ ကတဲ့အတိုင္း
တစ္ဖြဲ႔လံုး လိုက္ကႀကပါတယ္။ မက္မက္ ကေတာ့ ဒီလိုေလး ကပါတယ္။
သူတို႔အဖြဲ႔က ကာရာအိုေကဆိုင္မွာတင္ မိုက္ခဲႀကတာမဟုတ္ပါဘူး…။ ရြာထဲက အႏၱရာယ္
ကင္း ပရိတ္၊ ပဌာန္း ရြတ္ပြဲေတြမွာပါ….. လူႀကီးသူမေတြနဲ႔ ေရာေရာင္၊ ေပါေႀကာင္ လုပ္ရင္း
ေရာဂီေရာင္ ဝတ္စုံေလးေတြ ဝတ္လို႔….. အာဖ်ံကြီးလိုက္လုပ္တတ္ႀကပါတယ္..။ ဝတ္ရြတ္သူ
ေတြကို ….. မိုက္ကရိုဖုန္း သံုးလံုး ေပးထားရင္ သူတို႔ အဖြဲ႔ကတင္ ႏွစ္လံုးကို အမိအရ ၊
လုယူထားႀကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ တစ္ဖြဲ႔လံုး မဂၤလာ့ သုတ္ေတာင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္
တန္းတန္းမရႀကရွာပါဘူး။ မက္မက္ ဆိုရင္ ႀကာနီကန္
ဆရာေတာ္တရား ေခြဖြင့္ပီးတရားနာသလိုလိုနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ ေနတာမ်ားပါတယ္။( ဘယ္္ရမလဲ
ငါ့အလွည့္ )။
တေန႔ေတာ့ သူတို႔အဖြဲ႔ ျမိဳ႔ေပၚက ရိုဇန္ ရဲ့ေမြးေန႔ပြဲကို သြားႀကပါတယ္။ ေမြးေန႔ပြဲ က်င္းပရာနဲ႔
မလွမ္းမကန္းေလးမွာ ေဟာလိဝုဒ္ ကမီဒီယာသမားေတြနဲ႔ အေတြ႔…. ဂုဂုက ဝမ္းသာအားရ
အနားကိုသြား စပ္စုတယ္။( စကားမဆက္ ကၽြန္ေတာ္ပထမဆံုး ညာတာပါေတးနဲ႔ လင့္ခ္ခ်ိတ္
ခံရဖူးပါတယ္ ခ်ိတ္ေပးသူက ဂုဂုပါ..အဲဒီအခ်ိန္က သူ႔ ဘေလာ့ေလး သက္တမ္း
တစ္လမျပည့္ေသးခင္ေပါ့) ။ မက္မက္တို႔ ငွက္ငယ္ေလးတို႔ကေတာ့ ငွက္သိုက္မုန္႔ကို
ဒလက္နဲ႔ လွည့္ေရာင္း တဲ႔တြန္းလွည္း ေနာက္ ေငးေႀကာင္ ေငးေႀကာင္နဲ႔ပါသြားႀကပါတယ္။
ဂုဂုလည္း ဟိုမီဒီယာ အဖြဲ႔က ကင္မရာေတြ မိုက္ကရိုဖုန္းေတြကို ေငးရင္းက်န္ေနခဲ့တယ္။
အဲဒီမွာတင္ ဂုဂု ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေဟာလိဝုဒ္ မီဒီယာအဖြဲ႔ႀကီးကေန သူ႔ကို အင္တာ
ဗ်ဴးလုပ္ပါေတာ့တယ္။ ဂုဂုလည္း ပထမေတာ့ ဝမ္းသာအားရေပါ့….။
သူတို႔က ဂုဂုကို ရိုးရိုးေလး ေမးတာပါ…. ေမြးေန႔ရွင္ ရိုစန္အတြက္ ၊
ဘက္ေဒးဝစ္ရွ္ ေလးလုပ္ေပးရံုပါပဲ…. ။ ဂုဂုတို႔ ေဟာလိဝုဒ္မွာ နာမည္ႀကီးသြားတယ္ဗ်ိဳ႕…။
ဂုဂု သို႔ အင္တာဗ်ဴး…။
( မွတ္ခ်က္ ။ ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေပၚစိတ္ကူးနဲ႔ အျမင္ေလးေတြကို ဟာသ ဗီဒီယိုေလးမ်ားျဖင့္တင္ျပထားပါတယ္။ R click>> Save Target As...ျဖင့္ ေဒါင္းေလာ့ ခ်၍ႀကည့္ရႈႏိုင္ႀကပါသည္... ခညာ)
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ႔ႏိုင္ပါေစ။
မွတ္တမ္းတင္ရန္ က်န္ရွိေနသူမ်ားအားလံုးကိုလည္း ေနာက္မ်ားမွ ဆက္လက္
မွတ္တမ္းတင္အံုးမည္ျဖစ္ေႀကာင္း….။
မသီတာ ဂရက္
ကၽြန္ေတာ္ (ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ျမဴႏွင္းေဝေသာညမ်ား) ပို႔စ္တင္ပီးလုိ႔
နာရီဝက္ေလာက္ အႀကာမွာဗ်ာ... .... Dream ( ေခၚ) မက္မက္
ဆားခ်က္တယ္ဆိုလား..... ပို႔စ္တစ္ခုတင္လိုက္ပါတယ္....။
ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ သံုးမယ္လို႔လည္း သူေျပာပါတယ္...။
သံုးေပါ့.... ကၽြန္ေတာ္ဆို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာပဲသံုးတာ...။သိပီးသားပဲ
ကိုယ့္ အႀကည္ေတာ္ေတြ ႏွမေတာ္ေတာ္ ေတြအေႀကာင္း....။
အံ့ႀသစရာကေတာ့....မက္မက္က ကၽြန္ေတာ့္ အေႀကာင္း(မသီတာနဲ႔ ပတ္သတ္၍)
..... မိနစ္ပိုင္းေလးနဲ႔ ေရးသားႏိုင္တာရယ္...... သူေရးသားေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္က
ဗိုလ္လုပြဲ သြားကန္ေနခ်ိန္ပါ....။ေနာက္ ထက္ ငါးနာရီႀကာျမင့္ခ်ိန္မွာ
အြန္လိုင္းကိုေရာက္လာေတာ့ .... ကၽြန္ေတာ့္ ပို႔စ္အတြက္ ကြန္မန္႔
သံုးခုေရာက္ေနပါတယ္.... ကိုဝင္းေဇာ္ရယ္၊ အမဝါဝါခိုင္မင္းရယ္၊ တက္လူငယ္ရယ္ပါ... (ဟာဟ.. ေရးရတာ အားရွိပါရဲ့...) ။
အဲ.... အဲဒါနဲ႔ မက္မက္ဆီကို ေရာက္သြားလိုက္တာ...
အိုးဗ်.... အရပ္ကတို႔ေရ.. ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္မွ တင္လိုက္တဲ့ သူ႔ပိုစ္မွာ
ကြန္မန္႔ ၁၃ခုေရာက္ေနပါေရာ့လား....။ မသီတာ အေႀကာင္း ...ကိုလည္း
အကြက္ေစ့ေစ့၊ အေပးအယူမွ်မွ်၊ ဟာကြက္မရွိေအာင္ တြယ္ထားလိုက္တာ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေဘာလံုးပြဲရႈံးလို႔ ခ်န္ပီယံဆုႀကီးနဲ႔ ေဝးခဲ့ရပါေရာ့လား.....။
ဗီလိန္ ေရ ငါတို႔ ပန္နယ္တီ ကန္ေတာ့ မင္းကိုေျပးေခၚခ်င္လိုက္တာ
ဘုန္းတစ္ကိုးရွင္ႀကီးရယ္...။
အဲ... ငွက္ငယ္ေလး ကလည္း အေျပးအလႊား လိုက္ဖြလိုက္ပီဗ်ိဳ႕...
မသီတာကို ေရႊတိဂံု ဖုရားမွာေတြ႔တယ္ဆိုလား...
ေအာ္... ငါ့ႏွယ္... တစ္ခါေလး အသဲကြဲ ျပလိုက္တာ.... :P
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ျမဴႏွင္းေဝေသာညမ်ား
(၁)
ရႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ႏွင္းဆီေရာင္ ဝတ္ရံုတစ္ခုနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ရုပ္ အေလာင္းကို
အုပ္မိုးေပးပါ။အဝါညီးညီးလြင္ျပင္တစ္ခုရဲ့ ေလထန္ရိုင္းရိုင္းေတြႀကားမွာ လူေသတစ္
ေယာက္ကို သူ႔ကံအေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါ။ဟိုးအေဝးမွာ ျမဴေဝမႈိင္းျပလို႔ အရာရာ ကေဝ
ဆန္ေအာင္ လွေနပါေစကၽြန္ေတာ္ခံယူေနမွာက ဓမၼေတး တစ္ပိုဒ္ရယ္ပါ…..။
……. ခ်စ္မိသူဆိုတာ ေလာကမွာ စစ္အရႈံးဆံုးသူပါ မသီတာ၊
ခ်စ္မိျပီ ဆိုကတည္းက အဲဒီ့ႏွလံုးသားဟာ တယုတယနဲ႔ ေသမိန္႔ က်သြားခဲ့ပါျပီ၊ ဦးပုညရဲ့ လကၤာေတြ ထဲကလို တရားေဝခြဲရင္း စကားေတြ အလဲလဲ
ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ဒီေကာင္ကေတာ့ စကၠဴမင္ တစ္မ်ဥ္းေအာက္မွာ လူမိုက္အျဖစ္
စာရင္း ေပါက္သြားပါျပီ………။
ထားခဲ့ပါ မသီတာ……
သြားလိုရာကိုသြားပါေတာ့…….
ေကာင္းကင္မွာ ႀကယ္ေတြပြင့္ေဝႀကျပီလား…..။
ပင္လယ္မွာလည္း ေဗဒါေတြ ေျမာလိုရာေမ်ာရင္း ဆက္ပြင့္ႀကဦးမွာပါ…
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလ…
ဘံုအဆင့္ဆင့္မွာ စံရင္း
(မသီတာတစ္ေယာက္) ကံအဆင့္ဆင့္မွာ ျမင့္သည္ထက္ျမင့္ပါေစ၊
ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းေနပါ့မယ္…..။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လကြယ္ညေတြကေတာ့
ဝိုးဝါး ေမွာင္ရီ
လြမ္းဆြတ္ေနႀကဦးမွာပါ……။
ကံတရားဆိုတာ ဒါလားဟင္ ၊
ရွိပါေစ၊ ရွိပါေစေတာ့ မသီတာရယ္။
(၂)
ခတၱာတို႔ ပြင့္တဲ့တစ္လရဲ့
ေကာ္ရစ္ဒါလမ္းေပၚမွာမသီတာကို စေတြ႔ခဲ့တာပါ။
အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ မသီတာဆိုတဲ့ ဆံပင္ရွည္ရွည္
ေကာင္မေလးက လင္းသန္႔ေတာက္ပလို႔လာခဲ့တာပါပဲ။
………. မသီတာကို ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တယ္ မသီတာရယ္……။
………. သူမ်ားတကာေတြ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
မသီတာရဲ့ ဆံႏြယ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သေလာက္ေတာင္ ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
……… ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီလုိအရူးအမူးေပါ့…..။
…….. ကဗ်ာေတြရယ္
မသီတာရယ္ကို ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းခ်စ္တာပဲ။
တစ္ခါတစ္ခါ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ပံုေဖာ္ စဥ္းစားႀကည့္ရင္ ဆူးစူးေနတဲ့
ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေလးကိုပဲ ျမင္ေယာင္ မိျပန္ရဲ့။ အဲဒီလိုနဲ႔ ခတၱာ ခါးခါးေတြကို
ကၽြန္ေတာ္ ဖုရားတင္ခဲ့မိတယ္ထင္တယ္။
…….. ကၽြန္ေတာ္က ကံဆိုးတဲ့ေကာင္ပါ မသီတာ။
………. ကၽြန္ေတာ္က မသီတာလို႔ တိတ္တိတ္က်ိတ္ ေခၚေပမယ့္ မသီတာရဲ့
နာမည္ကေတာ့ မသိီတာျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး။
မသီတာရဲ့နာမည္ေလးကို သဲေျမဖံုဖံုမွာ မႈံေနေအာင္လည္းေရးခဲ့ဖူးပါတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္လြမ္းတယ္္ မသီတာ ေတာ္ဝင္လမ္းႀကီး သိပါလိမ့္မယ္…။
(၃)
ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ ျမိဳ႕သစ္ကေလးက မသီတာရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ မႀကာခဏ
ေရာက္လာတတ္တယ္မဟုတ္လား….။တစ္ခါတစ္ရံေတာ့လည္း ဘယ္သူမွမသိပဲ
ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္ေနမိပါတယ္…။စာသင္ခန္းထဲက မ်က္မွန္းတမ္းမိယံု
အျပံဳးေလးရရွိခဲ့တဲ့ေန႔ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္မသိီတာ…….
မသီတာရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီမွာ မသိမသာေလး စံုစမ္းရင္းနဲ႔ မသီတာေရာက္လာမဲ့ရက္
… အခ်ိန္ေတြကို ေမွ်ာ္ရည္တမ္းတခဲ့ရသူပါ.။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမိဳ႔သစ္ကေလးက ရထားသံလမ္း ေဘးမွာ အလွ်ားလိုက္တည္ ရွိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ျခံေဒါင့္ တစ္ေနရာမွာ ဘယ္သူမွ သတိထားမိဟန္မရွိတဲ့ ….
ဆိတ္ဖလူးပင္ေလး တစ္ပင္ရွိပါတယ္။
ရထားသံလမ္းရဲ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ မထည္ဝါလွတဲ့ အရက္ဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ရွိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း လူငယ္ေတြထဲက လူငယ္တစ္ေယာက္ပါပဲ.. ဆိတ္ဖလူးပန္း တို႔ရဲ့ ညႈိ႔ယူခံ
လိုက္ရတဲ့ ညေတြမွာ… ရထားသံလမ္းထက္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ် လမ္းေလ်ွာက္တဲ့
အခါေလွ်ာက္ပါတယ္။ အေမွာင္ရဲ့ ကပို႔ကရို႕ေလးမွာ အရက္ဆိုင္ထဲ….
မရဲတရဲ ဝင္ခဲ့တဲ့ အခါလည္း ဝင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ မသီတာေရ…… လူေတြအေႀကာင္းကို ကႀကီးကေန အ. အထိသိေနတဲ့
ဗလံုးပေထြး ေလသံေတြႀကားမွာ ….. အရက္ဆိုင္ထဲက ထ.ျပန္ခဲ့ မိတယ္…..။
……… မသီတာရယ္ …
ကၽြန္ေတာ္မသီတာကို ရင္ထဲစြဲ ေအာင္ခ်စ္ခဲ့တယ္။
မသီတာနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးေတြလည္းယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္။ စိတ္ကူးေတြလည္း
ရိုင္းခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စိတ္ကူးဟာ စိတ္ကူးနဲ႔ပဲ လြင့္ျပယ္ခဲ့ ပါတယ္။
(၄)
မသီတာအတြက္ ကဗ်ာေတြ အမ်ားႀကီး ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တယ္။
မသီတာကိုလည္း ေပးဖတ္ခ်င္တယ္။ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ
အဲဒီလို အခြင့္မပိုင္ခဲ့ဘူးေနာ္။မသီတာကလည္း ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာကို မသိခဲ့ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မသီတာ သိေအာင္မခ်စ္ခဲ့ဘူး။
………. တစ္ခ်က္ေလာက္ေငးႀကည့္ မိရင္းက အျငိျငိ အယွက္ယွက္နဲ႔ ခ်စ္ျမတ္
လြမ္းဆြတ္ခဲ့ရတာပါ……။
ပန္းေတာင္ခါးပန္းမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္လြင္လြင္ ေဆာ့ကစားေနတဲ့ မင္းသမီးေလးကို
လယ္ကြင္းထဲကေန ေငးႀကည့္ခဲ့ရတဲ့ စပါးပင္ေလးလို ကၽြန္ေတာ္က မသီတာကို
ေငးႀကည့္ခဲ့ရတာပါ……
အဲဒါထက္ ဘာမွ မပိုခဲ့ပါဘူး မသီတာ….။
အဲဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ျမိဳ႕သစ္ကေလးမွာ ေလႀကမ္းေတြ ကသီကေဝ
တိုက္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ရထားသံလမ္းထက္မွာ ခါတိုင္းထက္ပိုျပီး မိုးျမဴေတြ
လင္းျပာလာတယ္။
………. မသီတာကို ခ်စ္ရင္း၊ လြမ္းရင္း…. မသီတာအေႀကာင္း စဥ္းစားရင္း…၊
ရန႔ံ ေဟာက္ပက္ျဖစ္ေနတဲ့ စကၠဴပန္းတစ္ရြက္ ကကၽြန္ေတာ့္ ေရွ႕ကိုေႀကြ
က်လာပါေတာ့တယ္…။
(၅)
မသီတာနဲ႔ မသီတာရဲ့ခ်စ္သူကိုရယ္ ေမာ္ကၽြမ္းဝင္ ျမင္ေတြ႔လိုက္
ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ လူတခ်ိဳ႕နဲ႔ စကားေျပာေနတယ္မသီတာ..။
မသီတာတို႔ကို မျမင္ေယာင္ျပဳ၊ နားေထာင္လက္စ စကားကို ဆက္နားေထာင္၊
အမ်ားနဲ႔ အတူလိုက္ရယ္ေမာ ေနရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ ထဲမွာ
စူးစူးဝါးဝါး နာက်င္ခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီညမွာ ကၽြန္ေတာ့္ဝိညာဥ္ဟာ မီးပံုထဲအခါခါခုန္ခ်၊ ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝက စဥ့္နီတံုးႀကီးလို
လမ္းေပၚလိမ့္သြား…. အလြမ္း ဆိုတာ စိတ္ကိုခြဲတဲ့ ဓါးတစ္လတ္ျဖစ္ေႀကာင္း ကၽြန္ေတာ္
ခံစားနာလည္ခဲ့…….။
……… မသီတာရယ္ ကၽြန္ေတာ္က အျမဲကံဆိုးခဲ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာ ဖ်က္ကနဲ ပြင့္တဲ့ပန္းကို
စိတ္နဲ႔ေတာင္ မနမ္းလိုက္ရပါဘူး။ အစကတည္းက မနီးစပ္ခဲ့ႀကေပမယ့္ ခုလိုေဝးရေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ နာႀကည္းစရာေတြ ေထြျပားလွပါတယ္။
တက္ေခါက္ရပါမ်ားလို႔ လွ်ာဖ်ားေတြေတာင္ အသားမာ တက္ခဲ့ပါျပီ။
….. မသီတာရယ္ ဘယ္သူမွ မသိပဲမသီတာကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ခဲ့တယ။
ဘယ္သူမွမသိေပမယ့္ မသီတာကို ကၽြန္တာ္လြမ္းရအံုးမယ္….။
ကၽြန္ေတာ္က သူရဲေကာင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး….. ဒါေပမယ့္ ေႀကာက္စရာ
အေကာင္းဆံုး အရႈံးေတြနဲ႔ ေတြ႔ရတဲ့ အခါမွာေတာင္ ျခေသၤ့ခံ ခံျပီးမွ ျပန္ဆုတ္
ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ၊ အခုဆို ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ေလေပြေတြလဲ့လဲ့ျပာ တိုက္ခတ္တယ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ရြက္ကုန္ဖြင့္ပီး ေက်ာက္ေဆာင္ႀကီး ပြင့္လန္သြားေအာင္ တအား
ဝင္တိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္…….။
……. မသီတာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထားခဲ့ပါ၊
မသီတာသြားလိုရာကို ဆက္သြားပါ၊ ဒါေပမယ့္တစ္မႈန္ တစ္ဆစ္ကေလးေလာက္ျဖစ္ျဖစ္
ကၽြန္ေတာ့္ကို နားလည္ေပးပါလား … ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ မသီတာ….။ ။
(၆)
အစကတည္းက အေဖၚကင္းမဲ့ေနခဲ့ တဲ့ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခုေတာ့ ျမိဳ႕သစ္
ကေလးရဲ့ လကြယ္ညေတြမွာ လမ္းတကာေလွ်ာက္သြားခဲ့ဖူးပါျပီ။
မသီတာကို လြမ္းလြန္းမွ … အရက္ဆိုင္ေလး ရဲ့ အေမွာင္ေထာင့္နားဆီမွာ…
တစ္ေယာက္တည္း ရီေဝတိတ္ဆိတ္ရင္း ေလာကႀကီးရဲ့ မာယာေတးသြားကို မႀကားတစ္ခ်က္ ….
ႀကားတစ္ခ်က္ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။
……….အခ်စ္ရဲ့ သေဘာသဘာဝ အေႀကာင္း …. အံခြေနတတ္နဲ႔ လူေတြႀကားမွာ
အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကၽြန္ေတာ္ ဟာ အံဝင္ခြင္က် လြဲေခ်ာ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္ မသီတာ။
ဒါေတြကိုလည္း ေျပာျပခ်င္တာေပါ့မသီတာရယ္၊ မသီတာရဲ့ အားေပးစကားနဲ႔ အားလံုးကို
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခ်င္တယ္၊ မသီတာရဲ့ လက္ကေလးကို ကိုင္ျပီး အရာရာကို ရင္ဆိုင္
ခ်င္တယ္၊ အခုေတာ့ အဲဒါေတြအားလံုး အိပ္မက္ေပါ့၊ ရက္ရက္စက္စက္ ပဲ့ခြက္နဲ႔ အခုပ္ခံရတဲ့
အိပ္မက္ေတြကိုပဲပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရ……..။
ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယက္တည္း ေလာကႀကီးထဲကို ထိုးခြင္းဝင္ေရာက္ဆဲပါ မသီတာ။
တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း သေရာ္ျပံဳးေလးနဲ႔ ကိုယ့္ရာဇဝင္တစ္ေစာင္လံုးကို
“ဘုန္း” ခနဲေနေအာင္ ေဆာင့္ကန္ပစ္လုိက္ခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ မေပ်ာ္ပါဘူး မသီတာ……
မသီတာကို ခ်စ္တယ္….
မသီတာကိုလြမ္းတယ္…..
မသီတာကို သတိရတယ္….။
ကြၽန္ေတာ္ ထံုးဖြဲ႔ခဲ့တဲ့လမ္းပါပဲေလ…။ ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာင္
ေလွ်ာက္တာေတာ့ေလွ်ာက္ရအံုးမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာစာပိုဒ္ထဲကလိုေပါ့….
“စိတ္ဓါတ္ေတြ က်ဖန္မ်ားေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဗလာစာအုပ္လုိဆြဲျဖဲ၊
လြယ္အိတ္ထဲ အုတ္ခဲထည့္လြယ္ ခြင့္ေတြနဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္မွာ ျပန္ပြင့္ခ်င္မိတယ္”
အခုေတာ့ အရာအားလံုး ျပီးဆံုးသြားပါျပီ။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ မသီတာ အႀကြင္းမဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ………။
မသီတာရဲ့ ခ်စ္သူဟာ မသီတာအတြက္ ဂါထာမတန္ေသာ ကဗ်ာ
တစ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မသီတာကို ခ်စ္ျမဲခ်စ္ေနမယ္၊ ခ်စ္သထက္ခ်စ္ေနမယ္။
အဲဒီအတြက္ ခံစားရမဲ့ ေဝဒနာဟာ ရင္ႏွင့္မမွ်ဘူး ဆိုရင္လည္း လမ္းေပၚမွာ ရင္တစ္ခြင္လံုးဖြင့္
ျပီး…… သတိရခြင့္ေတြကို ဖ်စ္ညွစ္ ဆုပ္ကိုင္ထားဦးမယ္။
…….. ေစာင့္ႀကည့္ပါ မသီတာရယ္….
တေန႔ေန႔ေတာ့ မသီတာ ကၽြန္ေတာ့္ကို သိလာမွာပါ။
မသီတာကို ကၽြန္ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ( မသီတာရဲ့ ခ်စ္သူထက္ေတာင္
ကၽြန္ေတာ္က မသီတာကို ပိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ)
တေန႔ေန႔ေတာ့ သိလာမွာပါ……။
(အိပ္မက္ထဲမွာပဲျဖစ္ျဖစ္) ျပန္လည္ဆံုေတြ႔ႀကရင္ မသီတာရဲ့ ဆံႏြယ္မွ်င္ေလးေတြကို သီရီေငး
ေမာရင္း ေျပာျပရဦးမယ့္ စကားမ်ားစြာ ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိပါတယ္။
ေဗဒါမွတ္တမ္း၊ က်မ္းတစ္အုပ္ကိုပိုက္၊ လူမိုက္ကေလးရဲ့ သန္းေခါင္ယံဟာ လေရာင္ျဖဴကို
ပန္မယ္ မသီတာ ….။
ေႏွာင္းေခာတ္ မွာက်ရႈံးသူေတြအတြက၊္ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္က၊ ေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္
ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္ေက်ာဆီက ရထားဥႀသဆြဲသံ …… စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္ေနတယ္။
(၇)
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး။
မ်က္စိဖြင့္ႀကည့္ရင္ လည္း ျမဴႏွင္းေဝတဲ့ ညကိုပဲ ျမင္ရဦးမွာပါ မသီတာရယ္…..။
(ဝန္ခံခ်က္။ ။ ဆရာ တာယာမင္းေဝ ၏ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ စာပိုဒ္တစ္ခ်ိဳ႕အား၊ မိမိခံစားခ်က္မ်ားျဖင့္ ကိုးကားေရးဖြဲ႔ထား ျခင္းျဖစ္ပါသည္။)
လြဲေခ်ာ္ျခင္း
ထိပ္ထားေရ.....
နင့္ရဲ့ တခဏ
အိမ္လြမ္းသူ
ေလာကဓံတရား
ဘေလာ့ဂ္ဂါေလးတို႔ ေနတဲ့ရြာ (၂)
ကၽြန္ေတာ္ အေတြးမ်ားစြာႏွင့္ေလွ်ာက္လာရင္း ကင္းတဲနားဆီသို႔ေရာက္လာ၏။
ေဟာ.. ..ကင္းတဲေပၚမွာ ဟိုႏွစ္ေကာင္ရွိေနပံုရတယ္။ အသံေတြႀကားေနရတယ္။
ခ်က္ခ်င္းကိုယ္ေရာင္မျပေသးပဲ ကင္းတဲနေဘးမွ အသာရပ္နားေထာင္ေနလိုက္သည္။
“မင္းကလည္း ငါ့ဘႀကီးဆိုရင္ေလွေပၚကေန ဘာမွမပါပဲေရထဲခုန္ခ်ျပ ခဲ့ဖူးတာကြ
သတၱိရွိတဲ့ေနရာမွာေတာ့ မေျပာနဲ႔ေဟ့ေကာင္”
“ဟင္.. ဟုတ္လား ေရကအနက္ႀကီးလားဟ”
“ရင္စို႔ ေလာက္ေတာင္ရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္ ဗီလိန္ ရ”
“ေအး ငါ့ဘႀကီးလည္း သတၱိေကာင္းတာပဲကြ မင္းကလည္း ေတာထဲသြားတိုင္း …
က်ားအျမီးေတြဖ်က္ဖ်က္လာတာ ..”
“ဟင္… အျမီးဖ်က္တယ္…. ဟာ … ဒါမလြယ္တဲ့ကိစၥပဲကြ ေခါင္းကိုဖ်က္ရင္
က်ားကဘာမွျပန္လုပ္လုိ႔မရေတာ့ဘူးေလ… အျမီးဖ်က္ေတာ့ ျပန္ကိုက္လို႔ရေသးတယ္
မင္းတို႔ဘႀကီးလည္း ေတာ္ေတာ္သတၱိေကာင္းတာပဲေနာ္… ”
“ဒါေပါ့ကြ… ဒါေပမယ့္ သူအျမီးကို ဖ်က္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ားႀကီးက ေခါင္းမရွိေတာ့ဘူးတဲ့ သူမ်ား
ဖ်က္သြားတာတဲ့…”
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းဘႀကီးေရာ ငါ့ဘႀကီးေရာ သတၱိရွင္ေတြပဲ ေဟ့ေကာင္”
“ဒါေပါ့ဟ….”
အမယ္ ငပု ( ပုလုေကြး) နဲ႔ ဗီလိန္ အတိုင္အေဖါက္ ညီညီတြယ္ေနႀကပါလားဟ…။ မသိမသာေလး
ဝင္လိုက္အံုး မွ……..
“ဝါးးးးး………….”
“ဟ …ဟ..…… ပလုပ္တုတ္… ဟန္ဂ်ီအင္း ငါနဲ႔ျငား….ကေလး ႏွစ္ေယာက္ဖြား”
ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာက္လိုက္ေသာ ေႀကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ထ ေရာင္လိုက္ႀကခ်င္း ျဖစ္သည္။
“ဟာ……. ငေပါ… အဲေလ ငညံ့…. မင္းျပန္လာတယ္..”
ငပုက ဦးဦးဖ်ားေမးသည္။ ဗီလိန္ကေတာ့ ဟန္ဂ်ီအင္း ႏွင့္ ညားေနတုုန္းထင္၏။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာပိုးအိတ္အား ကင္းတဲေပၚပစ္ခ်ရင္း ၄င္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ႀကားသို႕
ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
“ဝမ္းသာတယ္ ငညံ့ရာ…. မင္းရွိေတာ့ ငါတို႔လည္း ကဲရတာအားရွိတာေပါ့ကြ.. အခုေတာင္
ငါတို႔ ရြာအျပင္ ေခ်ာင္းထဲမွာ Download သြားခ်မလို႔ကြ”
“ဘာရယ္…”
“ငါသြားဖမ္းမလို႔ ကြာ.. ျမိဳ႕ကျပန္လာပီး ဒီစကားေတာင္ နားမလည္ဘူးလား မင္းကလညး္”
“ေအာ္…. ေအး ေအး ငါနားႀကားလြဲသလားလို႔ပါ….”
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဝင္ေဖာလိုက္ရသည္။
“အမွန္ဆို ကာလာသားေခါင္း ကိုမိုးေျပးတို႔ အိမ္ေနာက္က ကန္ထဲမွာဆို ငါးေတြအမ်ားႀကီးကြ
သူက Password ေတြခံထားလို႔ ေဒါင္းရတာ သိပ္အဆင္မေျပဘူး ..”
“ဟင္…. ဘယ္လိုပက္စ္ဝက္ခံထားတာလဲဟ..”
“ဆူးျခံဳေတြခ် ထားတာကိုေျပာတာကြာ…” ဟု ငပုက ဝင္ေရာက္ေျဖရွင္းေပး၏။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာေတြဆက္ေျပာရမွန္းမသိ…။ စကားလမ္း လႊဲေသာအေနျဖင့္ ဂုဂု ( megumi)တို႔ မက္မက္( Dream ) တို႔နဲ႔ေတြခဲ့တဲ့အေႀကာင္း အားေျပာလိုက္သည္။
ဗီလိန္က ခ်က္ခ်င္းပင္….
“ဟုတ္တယ္ သူတို႔ ပါတီပြဲသြားႀကတာကြ အမႀကီး ဝါဝါခိုင္မင္း ကလည္း ေခၚထားလို႔…
လူေတြကို ေပးတဲ့ ပါတီေတာ့ မဟုတ္ဖူးကြ နတ္ေတြကို ေပးတာ နတ္ကနား
ကတာကြာ….နတ္ေပါင္း ၁၁၆ ပါးဆိုလားပဲ”
“ဟင္… ၁၁၁ ပါးပဲႀကားဖူးပါတယ္ကြာ… အတြင္း ၃၇မင္း၊ အျပင္ ၃၇ မင္း၊ အရံ ၃၇မင္းေလ…. အားလံုးေပါင္းေတာ့ ၁၁၁ ပါးေလ…အရံေတြ ဒီေလာက္မ်ားေနတာေတာင္ ဘယ္နတ္ေတြထပ္တိုးလာျပန္တာလဲဟ…”
ပုလုေကြးက ကၽြန္ေတာ့္ ေမးခြန္းကို ေျဖရွင္းရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ျပီး…
“ေအာ….. မင္းလည္း ဗဟုသုတ အေတာ္ နဲတာပဲကြ… ျမိဳ႕မွာေနပီး”
“မင္းတို႔ကလည္းကြာ ငါ့ကို ျမိဳ႕မွာေနပီး…. ျမိဳ႕မွာေနပီး လို႔ ခဏခဏေလွာင္မေနပါနဲ႔”
ငပုကပဲ သူ႔စကား သူျပန္ဆက္သည္…
“နတ္ငါးပါးတိုးလာတယ္ေလကြာ… အင္တာနတ္ရယ္၊ ပလန္နတ္ရယ္၊ ပုဂံနတ္ရယ္၊
ေဂ်ဒိုးနတ္ရယ္၊ပီးေတာ့ ေဒါ့နတ္ ရယ္ေလကြာ…. အားလံုးေပါင္းေတာ့ ၁၁၆ပါးျဖစ္သြားပီကြ…”
“အဲဒါ မဝါဝါခိုင္မင္းတို႔အိမ္မွာ နတ္မွန္သမ်ွအကုန္ ေပ်ာ္ပြဲေပးတာ …ပါတီေပးတာေလကြာ..
ဂုဂုတို႔ မက္မက္တို႔ကလည္း … အဲဒီအိမ္မွာ အျမဲသြားကစားေနႀကဆိုေတာ့ … သူတို႔ကို အဓိကဖိတ္တာေပါ့ကြာ ေနာက္ပီး ခ်ဲဂဏန္ေလး ဘာေလးမ်ားရမလားလို႔ ေပါ့….”
ဗီလိန္ႏွင့္ ငပုက ကၽြန္ေတာ့္ကို ရြာအေႀကာင္းေတြအလွည့္က် ေျပာျပေနႀကသည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆံပင္မ်ားပင္ ေထာင္လာမတတ္္ အံ့ႀသျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ….
“မင္းမသိလို႔ေနာ္ သူတို႔အဖြဲ႔က ရြာမွာအေတာ္ကဲဟ…. ေနရာတကာ ပါတယ္ေဟ့ေကာင္.. ငါတို႔ေတြထက္ဆိုးတယ္ အခုမင္းနဲ႔ေတြ႔ခဲ့ တာ မက္မက္နဲ႔ ဂုဂု ႏွစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္လား…”
“ေအးေလ…”ဟု ကၽြန္ေတာ္ စကားေထာက္ေပးလိုက္သည္။ ဗီလိန္ကပင္ ဆက္၍…။
“ေအး ႏွင္းေလး( ဒိဇင္ဘာႏွင္း)တို႔၊ မီးငယ္ တို႔ ေရာင္ျပန္ တို႔ လည္းတဖြဲ႔ထဲေတြက သူတို႔အားလံုး ဆံုမိပီဆိုရင္ မလြယ္ဖူးမွတ္…. ဒါေပမယ့္ မီးငယ္ကေတာ့ အခုရက္ အျပင္မွာသိပ္မေတြ႔ဘူး….. ”
ထိုစကားဆံုးသည္ႏွင့္ ငပုက….
“ဘယ္ေတြ႔မလဲကြ… ပီးခဲ့တဲ့သီတင္းကၽြတ္မွာေလ သူ ေဗ်ာက္အိုးေတြလိုက္ေဖာက္တာ …
အိမ္တကာ့အိမ္ပဲ…. ရြာထဲကလူေတြလည္း သူ႔ေႀကာင့္ဲ တလန္႔လန္႔ နဲ႔ အိမ္ေအာက္ေတြ လိုက္ပစ္ထည့္တာကိုးကြ…. ”
“ဟင္… အခုသူ႔ကိုလူႀကီးေတြက ဆူထားလို႔လား…”
“မဆူဘူးကြ… သူ႔ဟာသူျဖစ္တာ … ကိုမုိုးေသာက္ တို႔ အိမ္ေအာက္ကို
သြားေဖာက္တဲ့ေန႔ကကြာ…အဲဒါ ကိုမိုးေသာက္ႀကီး အိမ္ေပၚက ဆင္းလာတာ သူမျမင္ဖူးကြ… ေဟာ ျမင္လည္း ျမင္ေရာ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ လွမ္းျပစ္လိုက္တာ…. ေဗ်ာက္အိုး မဟုတ္ပဲ မီးျခစ္ျဖစ္သြားတယ္ေလ… ေဗ်ာက္အိုးက သူ႔လက္ထဲ ကိုင္ထားတာ…….. ဟား…… ဟားးးးး ဟားးးး”
ပုလုေကြး စကားေႀကာင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔ တဝါးဝါးရယ္လိုက္ႀကရင္း….
“ဒါတင္မကေသးဘူး ငညံ့…. အခုသူတို႔ အဖြဲ႔ကို ရြားဦးေက်ာင္းက ကြမ္းေတာင္၊
ပန္းေတာင္ကိုင္ခြင့္ တစ္ရာသီပါမစ္ပိတ္ထားတယ္…”
“ဟင္…. ဘာလို႔လဲ ဟ….”
ကၽြန္ေတာ္လည္း နေဝတိမ္ေတာင္ႏုိင္စြာ လိုက္ေမးေနရသည္..။
ဗီလိန္ကပင္ဆက္၍……
“ဘာျဖစ္ရမလဲကြ အခုသူတို႔ကအရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ…လွခ်င္ပခ်င္လာႀကပီ.. အသစ္အဆန္းမွန္သမွ်သူ႔ထက္ငါ ဝယ္ဝတ္ေနႀကပီ.. အဲဒီမွာ ေဒါက္ဖိနပ္ ျပႆနာေႀကာင့္ေပါ့ကြာ သူ႔တို႔အဖြဲ႔ အလွဴေတြေရာက္ရင္ ေဒါက္ဖိနပ္ တစ္လႊားလႊား နဲ႔… ရြာလမ္းနဲ႔ ေဒါက္ဖိနပ္န႔ဲ ဘာဆိုင္လို႔လဲကြာ…. အဲဒီမွာ ေခ်ာ္ေတြလဲက်ေရာေပါ့.. ”
“အန္….. အဲလိုေတြ ျဖစ္တာလားဟ….”
“ေအး … ဟုတ္တယ္ တစ္ခါလည္းမဟုတ္ ႏွစ္ခါလည္း မဟုတ္ ဆိုေတာ့
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ကြမ္းေတာင္ ပန္းေတာင္ေတြ ကုန္သေလာက္နီးပါး
ပ်က္စီးကုန္ေရာကြာ.. အဲဒါေႀကာင့္ ဆရာေတာ္က သူတို႔ကို ဒဏ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔
ဒီႏွစ္ဘယ္အလွဴမွ ကြမ္းေတာင္ ပန္းေတာင္ကိုင္ လို႔မရေတာ့ ဘူးလို႔ေျပာထားတာ ”
သတင္းေတြကလည္း ထူးပါ့….
“ေနပါဦးကြ….. ဒီကိစၥက အလွဴရွင္နဲ႔ အဆင္ေျပရင္ ပီးတာပဲဟာ… ”
“ဟာ… မင္းကလည္း အလွဴရွင္ဆိုတာက User အဆင့္ပဲရွိတာေလ၊ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ က Admin ေလကြာ ဘယ္ရပါ့မလဲ…”
“ေဟ…..”
“ေဟ…လုပ္မေနနဲ႔ ငညံ့…. မင္းမရွိတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ရြာကအေႀကာင္းေတြ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ဒီေန႔ ငါတို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္မွာေတာင္ မဟုတ္ဖူးကြ…. ဟိုေန႔က ငါ အမႀကီး ဝါဝါခိုင္မင္းနဲ႔ ေတြ႔ေသးတယ္”
“ဟာ… အဲဒါထူးဆန္းလားဟ.. မင္းကလည္း”
ပုလုေကြး စကားအား ဗီလိန္ ဝင္ညွပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ေအး ထူးဆန္းတာရွိလို႔ ေျပာတာေပါ့ကြ…. မင္းကလည္း ငါ့အထင္ ဟိုလိုကြာ ေျခာက္ႀကိဳး ဆိုလား…. ဆယ့္ႏွစ္ႀကိဳး ဆိုလား…..”
“ဟာကြာ….. မျဖစ္ႏိုင္တာ…သူဂစ္တာတီးတာ ငါတစ္ခါမွမျမင္ဖူးပါဘူးကြ…”
“ဗီလိန္ မင္းကလည္း ငါေျပာတာ အဲဒါ မဟုတ္ဖူးေလကြာ…”
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ခြပ္ေနႀက၍စကားလမ္းေႀကာင္းေပၚ မေရာက္ျဖစ္ေနေလသည္။ ငပုကပင္ ဆက္၍။
“အဲဒီလို သူနဲ႔ ..လမ္းမွာေတြေတာ့ …. အမႀကီး ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ..
ဘာလဲ ၊ ညာလဲေပါ့ကြာ… ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ ႏႈတ္ဆက္လိုက္တာပါကြာ… အဲဒါကို သူက
ဘာေျပာသြားတယ္မွတ္လဲ…”
“ေအး…. ဘာေျပာသြားလို႔လဲ….ဟ”
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဝင္တစားေမးလိုက္မိ၏။
“ဟဲ့… ေမာင္ေလး ငပု….. နင့္ညာဘက္အံသြား ေနာက္ဆံုးတစ္ေခ်ာင္းက
ပိုးစားေနပါလားတဲ့… မေပါ့နဲ႔ေနာ္တဲ့…. လူတစ္ေယာကအတြက္္ သြားဆိုတာလည္း အေရးႀကီး တယ္တဲ့”
“ဟာ မင္းဟာကလည္း အဲဒါထူးဆန္း လားဟ….. ”
“ေအာ္ မင္းကလည္း သူ႔ကို ငါက သြားေပၚေအာင္ေတာင္ ျပံဳးျပတာမဟုတ္ပဲ….
ငါ့အံသြားအေႀကာင္း သူဘယ္လိုသိသြားတာလဲ အဲဒါက ထူးဆန္းတာေလ…”
( ဆက္ပါဦးမည္…. )
ဘေလာ့ဂ္ဂါေလးတို႔ ေနတဲ့ရြာ
တစ္ေန႔သ၌ ထိုေန႔သည္ နံနက္မိုးလင္းႏွင့္ ညမိုးခ်ဳပ္ႀကားတြင္ရွိေလသည္။ လႈိင္သာယာမီးခြက္ေစ်းတြင္ မီးခြက္ထက္ ဖေယာင္းတိုင္အေရာင္းသြက္ေနရျခင္းအား ေရႊျပည္သာ ျမိဳ႕လၻက္ရည္ဆိုင္တြင္ အေႀကြးအားေပးရင္း ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားခဲ့ဖူးသည္။ စပယ္ယာတိုင္းလိုလို ကြမ္းစားႀကသည္။ သူ႔ပံုေသနည္းႏွင့္ သူလည္ပတ္ေနေသာေလာကႀကီးတြင္ ပင္ဂြင္းငွက္ေလးေတာ့ မပ်ံသန္းတတ္ရွာေပ။ Mr Bean နွင့္ Juliet တို႔သာ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ရင္ ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ရြာအျပင္ ထန္းပင္ႀကီးေအာက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပဲႀကီးေလွာ္ေကာက္စားခဲ့ႀကသည္။ Rapper တို႔၏ လက္တစ္ဖတ္သည္ ေလဖ်က္ထားသကဲ့သို႔ ရွိ၏။ မည္သို႔ဆိုေစ ျမိဳ႕ႀကီးျပႀကီး၏ ေျပာင္းလဲ တိုးတက္မႈမ်ားေနာက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္လိုက္မမွီႏိုင္ခဲ့ ။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ေျပာင္းလဲေနေသာ ေခတ္ေရစီးေႀကာင္း မွကၽြန္ေတာ္ က်န္မွန္းမသိ က်န္ေန ခဲ့ရသည္။ သည္ႀကားထဲ ခ်စ္ရပါေသာ သူငယ္ခ်င္းေလးကလည္း လက္မခံ…. အင္းေလ ေတာသားဆိုေတာ့လည္း နဲနဲေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ရတာေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အျမဲေမွ်ာ္ေနမည္ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ ေမြးရပ္ေျမရြာေလး ရွိေသးသည္။ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ျပန္ ကၽြန္ေတာ့္အား ႀကိဳလင့္ေနႀကမည့္ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ရွိေသးသည္။ မာယာေတြ မ်ားလြန္းေသာ ျမိဳ႕ျပ၊ စကားလံုး ေေတြ ႀကြယ္ေသာ ျမိဳ႕ျပ၊ အင္တာနတ္ မသံုးတတ္လွ်င္ပင္ အနည္းငယ္ ေအာက္က်ေနသလို ျဖစ္ေနေသာ ျမိဳ႕ျပနဲ႔ နေဝတိမ္ေတာင္ ျဖစ္ေနရေသာ ကၽြန္ေတာ္ ရြာျပန္တာပဲေကာင္းပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ရြာ ျပန္ေတာ့မည္… အျပာေရာင္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲသို႔ ဒဏ္ရာ အေဟာင္းေလးမ်ားထည့္ရင္း……. ျမိဳ႕ျပႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
“ေအာ…. ေျပာရင္း ဆိုရင္းနဲ႔ ရြာနားေတာင္ေရာက္လာပါေပါ့……..ဟင္ ….. ရြာအဝင္ ကုကၠိဳပင္ႀကီးေအာက္မွာ စာဥပါလား…. ငါ့ကို ေစာင့္ေနတာမ်ားလား ငါျပန္လာတာေရာ သူသိပါ့မလား… သနားစရာေကာင္းလိုက္တာ”
စာဥေလး ကိုႀကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမေကာင္း …..သနားလာမိသည္။ ထို႔ေႀကာင့္ ကုကၠိဳပင္ႀကီးေပၚတက္၍ စာသိုက္ထဲသို႔ ျပန္ထည့္ထားလိုက္သည္။ခဏတျဖဳတ္အနား ယူျပီးသည့္ေနာက္ ရြာထဲဝင္ရန္ ရင္ခုန္စြာ ေျခလွမ္းမ်ားစတင္လိုက္သည္။
ေဟာ ..ရြာအစပ္ သရက္ပင္နားမွာ ႏွဲမႈတ္သံႀကားေနရပါလားဟ..။ ဘယ္သူပါလိမ့္။ ကၽြန္ေတာ္အကဲ ခတ္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ သရက္ပင္ ႀကီးေအာက္မွာဗ်ာ…. ႏွဲမႈတ္ေနသူက သူငယ္ခ်င္း ရဲေလး ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္သြားေတာ့ ဝမ္းသာအားရ နဲ႔….
“ဟာ….. သူငယ္ခ်င္း မင္းရြာကိုျပန္လာတယ္ .. ဝမ္းသာလိုက္တာကြာ… ဟိုေကာင္ေတြ သိရင္လည္း အရမ္းေပ်ာ္မွာကြ….. မင္းလည္းရြာက ထြက္သြားတာႀကာပီပဲေနာ္။”
“ေအးကြာ ငါျပန္လာတာ…… ငါျမိဳ႕မွာမေနခ်င္ေတာ့လို႔ ရြာမွာပဲမင္းတို႔ေတြနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ျပန္ေနမလို႔ …… ျမိဳ႕မွာအခုဆိုရင္ အင္တာနတ္ေတြ ၊ ဝက္ဆိုဒ္ေတြ ၊ ေဆာ့ဝဲေတြ ၊ ဟက္ဝဲေတြ ….. ဆံုလို႔ကြာ လိုက္မမွီေတာ့ဘူး…”
“ေအာ…… ဟုတ္လား”
“ေအး သူငယ္ခ်င္း…. ဒါနဲ႔ မင္းက ဒီမွာ ႏွဲတစ္လက္နဲ႔ ဘာလုပ္ေနတာလဲဟ”
“ဟာ မင္းကလည္း…… ႏြားေက်ာင္းေနတာေလ”
“ေအာ…. မင္းႏြားေတြက ေက်ာင္းမပီးေသးဘူးေပါ့”
“ေနာက္ဆံုးႏွစ္ဆိုပါေတာ့ကြာ တဖုန္းဖုန္းက်ေနလို႔ အခုျပန္ေက်ာင္းေနရတာ့”
“ေနပါအံုး အရင္တုန္းကႏြားေက်ာင္းသလို ပေလြ မမႈတ္ပဲ ဘာလို႔ ႏွဲ မႈတ္ရတာလဲဟ”
“ငါစကားပံုတစ္ခု ဖတ္ဖူးတယ္ကြ သူမ်ားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနထိုင္တဲ့သူဟာ… ေပၚလြင္ထင္ရွားတယ္ ခ်မ္းသာရာရ မယ္တဲ့….. ဒီရြာမွာဆိုရင္ ငါနဲ႔ ..ဗီလိန္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္က အဲဒီ့အက်င့္ကို က်င့္ေနတာ…. ဗီလိန္ဆိုရင္ လူေတြကို ဂြေတြႀကီးလိုက္ ေျပာေနတာဟ..”
“ေအာ…. ဟုတ္လား ”
ရြာက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘယ္ေလာက္ထိေျပာင္းလဲကုန္ပီလဲ။ ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္လာမိသည္။ “ေအးကြာ ေနာက္မွေအးေအး ေဆးေဆး ေတြ႔မယ္ ငါရြာထဲ ဝင္ေတာ့မယ္…. သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္လာပီကြ”
“ေအး ေအး … သူငယ္ခ်င္း ဟိုဘက္နား မွာ ကိုလြမ္းေဝႀကီးေတာင္ သူ႔ပဲခင္းမီရႈိႈႈ႕ေနတယ္ကြလွမ္းႏႈတ္ဆက္လိုက္အံုးေလ….”
ရဲေလး ညႊန္ျပရာသို႔ ကၽြန္ေတာ္လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုလြမ္းေဝတစ္ေယာက္ ကုတ္ကုတ္ ... ကုတ္ကုတ္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။ သိပ္မေဝးသျဖင့္ သူရွိရာသို႔ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
“ေဟးးး……. ကိုလြမ္းေဝႀကီး ဘာလို႔လဲဗ် ပဲခင္းကိုမီးရိႈ႕ေနတာ”
“ဟာ ငညံ့ မင္းရြာျပန္လာတာလား…. ဝမ္းသာတယ္ကြာ …ဒီမွာကြ ငါ့ပဲခင္း ဗိုင္းရပ္ ဝင္ကိုက္ေနလို႔ … အဲဒါ format ျပန္ခ်ေနတာ…..”
“ဗ်ာ”
“မဗ်ာနဲ႔ ေဟ့ေကာင္ ဒီမွာ ေရႊျခင္ေသ့ ကလည္း အိုးဗားရွင္းႀကီး ျဖစ္ေနလို႔ မရေတာ့ဘူး အဲဒါေႀကာင့္ ဒီနည္းေလးနဲ႔ေျဖရွင္းလိုက္တာ ျပီးေရာေပါ့…. ေနာက္ေန႔မွ Install ျပန္လုပ္ဖို႔ မ်ိဳးေစ့ေတာင္ ဝယ္ထားပီးပီကြ”
“ဗ်ာ”
“မင္းကလည္း တဗ်ာဗ်ာ နဲ႔ ဘာျဖစ္ေနတာလဲကြ ….. ”
“ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့”
ကၽြန္ေတာ္ ဘာေတြဆက္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့လြဲေနလိမ့္မည္ ထင္သည္….ထိုတစ္ခုခုသည္ ဘာမွန္းေတာ့မသိ လြဲေနတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ကိုလြမ္းေဝႀကီး တစ္ေယာက္ မူမမွန္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။သူ႔ကို အျမန္ဆံုးႏႈတ္ဆက္၍ ရြာထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။ ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ကို ေလွ်ာက္လာရင္း……
“ဂလက္……. ဂလက္…” ဘဲလ္ကပ္ေနသံျဖစ္သည္။ မည္သို႔ဆိုေစ ဆက္ဘီးတစ္စီးေတာ့ အေနာက္ဘက္မွ လမ္းေတာင္း ေနျပီ။ လမ္းေဘးသို႔ အနည္းငယ္ေရွာင္ရင္း လွည့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့
“ဟာ….. ဟဲ့”
“ဟယ္….. နင္ ငညံ့မဟုတ္လား….”
“ေအး….. ငါေပါ့ဟ… နင္တို႔ ဘယ္သြားႀကမလို႔လဲ”
ဘယ္သူေတြမွ မဟုတ္ပါ ….. မက္မက္ ( dream) နဲ႔ ဂုဂု ( megumi ) တုိ႔ နွစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ေတြ အေတာ္ေျပာင္းလဲေနျပီပဲ…။ အရင္ ပံုစံႏွင့္ လံုးဝမတူေတာ့။ အရင္က သနပ္ခါး ေဘးႀကားန႔ဲ လံုခ်ည္ဘိုသည္ဘက္သည္ ဝတ္ပီး ရြာရိုးကိုးေပါက္ ေလွ်ာက္ကစား ေနေသာပံုမဟုတ္ႀကေတာ့။ ေျပာင္းလဲေနႀကျပီ…။ စကတ္တိုတို နဲ႔ မ်က္ႏွာမွာလည္း မိတ္ကပ္ေတြလိမ္းထား၊ မ်က္လံုး၊မ်က္ခံုးမ်ားလည္း အေရာင္လက္ေန၏။….. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရေတာ့ ဝမ္းသာမိသည္။ႏွစ္ေယာက္စလံုး စက္ဘီးေပၚမွ ဆင္းရင္းကၽြန္ေတာ့္ကို ဝမ္းသာအားရ ( ေျပးမဖတ္ႀကပါ.. )စကားေတြေျပာရန္ ဟန္ျပင္ေနႀကသည္။
“ငညံ့ နင္ျမိဳ႕မွာအေနႀကာသြားလို႔လား မသိဘူး အသားေတြျဖဴလို႔ ဝလာလိုက္တာ ငါတို႔လည္း နင့္ကို သတိရေနပါတယ္ဟ… နင္ ရြာမွာရွိတုန္းကဆို ငါတို႔ညည ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရ ဘူးေလ”
“ဘာစကားလည္း နင့္ဟာက …..”
“ေအာ္ နင္ကလည္း နင္ရြာမွာေနတုန္းကဆိုရင္ ညဖက္ဆို နင္က ရြာ ကင္းအျမဲေစာင့္ရတယ္ေလ.. တစ္နာရီတစ္ခါ သံေခ်ာင္း ထထေခါက္ေနေတာ့ ငါတို႔ လန္႔လန္႔ႏိုးတယ္ ဒါကိုေျပာတာပါ”
မက္မက္က ေျပာရင္းနဲ႔ ဂုဂုကို ေမးေငါ့၍ ဟုတ္တယ္ဟုတ္ ဆိုေသာ စကားအကူေခၚသည္။ ဂုဂုကလည္း……
“ေအးေလ… နင္မရွိတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ဟိုေကာင္ေတြ ကင္းဆက္ေစာင့္ရတယ္ဟ ဗီလိန္နဲ႔ ပုလုေကြးတို႔ေလ… ဒါေပမယ့္ ညည့္နက္ရင္ သူတို႔က အိပ္တာ…. မနက္ခင္း ရြာဦးေက်ာင္းက ကိုရင္္ေလးေတြ ဆြမ္းခံႀကြေတာ့ မွ သူတို႔ကို ႏိႈးလႊတ္ရတာ..”
“ဟင္ ..အဲလိုႀကီးလား.. ေနပါအံုး …. နင္တို႔က အခုဘယ္လိုပံုစံေတြ ျဖစ္ေနႀကတာလဲ”
“ဘာကို ေျပာတာလဲ” ဟု ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပိဳင္တူေမးႀကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ခ်က္ခ်င္း ေမးေငါ့ ျပလိုက္ေတာ့မွ….
“ေအာ ဒါလား…. ဒါကိုရီးယားစတိုင္ေလဟာ… နင္ကလည္း ျမိဳ႕မွာေနပီး ေဝးလိုက္တာ..”
“ေအာ္ ..... ေအး ဂလိုလား.. ဒါနဲ႔ ႏွင္းေလး တစ္ေယာက္ေရာ ဘာေတြလုပ္ေနလဲဟ…. မုန္႔ဟင္း ခါးဆိုင္ မသိမ္း ေသးဘူးလား”
“ေအး သူကပီးမွလိုက္လာခဲ့လိမ့္မယ္ တဲ့…. အခုသူ မုန္႔ဟင္းခါး မေရာင္းေတာ့ဘူးသိလား… ကင္ဂ်ီ ေျပာင္းေရာင္းေနတယ္ ေတာ္ေတာ္ ေရာင္းေကာင္းတယ္ဟ ေဘးရြာေတြကေတာင္ လာဝယ္စားႀကတာ..”
“အန္…ကင္ဂ်ီ ေျပာင္းေရာင္းေနတယ္”
“ေအးေလ… ဘာျဖစ္ေနတာလဲဟ နင္ကလဲ မ်က္လံုးျပဴးမ်က္စံျပဴးနဲ႔….”
“ေအာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ငါ…. ရြာမ်ား မွားဝင္လာသလားလို႔ ….. မဟုတ္ေသးပါဘူး…ဟုတ္ပါတယ္… နင္တို႔က ငါ့သူငယ္ခ်င္းအစစ္ေတြပဲဟာ.. နင္တို႔က အခု ဒါ ဘယ္သြားႀကမလို႔လဲ”
“ပါတီသြားမလို႔ေလ…… နင္သိတယ္မဟုတ္လား ရြာေျမာက္ပိုင္းက မဝါဝါခိုင္းမင္း တို႔အိမ္မွာ”
“ဟာ နင္တို႔ကလည္း ဒီအခ်ိန္ႀကီး ပါတီ လုပ္လို႔လား….”
“ ေအာ …. ဒီအခ်ိန္ပါတီ မလုပ္ရဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာထားလို႔လဲ ေနာ္…”
“ေအာ…ေအးပါ…ေအးပါ။ နင္တို႔ကလည္း အခုမွ ျပန္ေတြ႔ႀကတာ ……ငါကမ်ား ျမဳိ႕အေႀကာင္းေလးဘာေလး ႀကြားရမလား လို႔ ငါ့ကိုဝိုင္းႏွိပ္ကြပ္ေနႀကတယ္”
“ေအာ္ မဟုတ္ပါဘူးဟာ… အရင္တုန္းကလည္း ဒီလိုပဲေျပာေနႀကပဲဟာ ….. နင့္ကိုႀကိဳေျပျပထားအံုးမယ္ ငါတို႔ ရြာမွာ ကိုယ္ကာယ အလွျပသင္တန္းတစ္ခု ဖြင့္မလို႔ဟ ငါနဲ႔ ဂြိဂြိ နဲ႔ေလ”
“…. ဒီရြာမွာ။ ဘာလဲ ေအရိုးဘစ္ဆိုတာလား”
“မဟုတ္ဖူးဟ ဘီရိုးဘစ္…. ေအရိုးဘစ္က ရိုးသြားပီေလ ဘီရိုးဘစ္ဖြင့္မွာ …. ဒါမွ အဆင္မေျပရင္ စီရိုးဘစ္တို႔ …. ဒီရိုးဘစ္တို႔ပါ ရွိေသးတယ္…. ဟဲ ဟဲ”
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မက္မက္ေနသည္လား…. ရြာကိုေရာတစ္ကယ္ျပန္ေရာက္တာလား…
“ဟဲ့…. ငါတို႔သြားေတာ့မယ္… ေနာက္မွပဲ ေအးေအး ေဆးေဆးေတြ႔ႀကတာေပါ့.. ေစာေစာကေတာင္ ကင္းတဲမွာ ဗီလိန္နဲ႔ ငပု တို႔ႏွစ္ေယာက္ေတြ႔ခဲ့ေသးတယ္ …. ဒီေကာင္ေတြ ဘာတိုင္ ပင္ေနႀကတာလဲမသိဘူးဟ… အခုနင္သြားရင္ သူတို႔ကို မွီႏိုင္ေသးတယ္…”
မက္မက္ႏွင့္ ဂုဂု တို႔ႏွစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာေျပာဆို္ဆိုနွင့္ထြက္သြားႀကသည္….. ဂ်ပန္ဘီးအား ကိုရီးယားလို စီးသြားႀကေလသည္..။ တစ္ခုခုေတာ့လြဲ ေနျပန္ပီ…… တစ္ခုခုေတာ့လြဲေနတာ ေသခ်ာသည္။တစ္ခုခု…. ဘာတစ္ခုခုလဲ။
( ဆက္ရပါဦးမည္ ရြာထဲမွာ ဘယ္သူေတြနဲ႔ထက္ေတြ႔ျပီး ဘာစကားေတြ ေျပာႀကအံုးမည္နည္း.. သိခ်င္ရင္ေတာ့ …. ေမွ်ာ္ပါေလ)
က်ကြဲသြားတဲ့ ကဗ်ာ
သူငယ္ခ်င္းေလး
တခ်ိန္တုန္းက တကၠသိုလ္
ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…… သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ေက်ာင္းသီခ်င္းေလးေတြ ရသေလာက္ရွာ တင္လိုက္တာပါ။
ေက်ာင္းကိုလြမ္းတဲ့အခါ…….
သူငယ္ခ်င္းေတြကို လြမ္းတဲ့အခါ……..
ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေလးကို လြမ္းတဲ့အခါေပါ့…။
ဒီသီခ်င္းေလးေတြနားေထာင္ရင္း လြမ္းႀကေလ။ ( ဟုတ္တယ္ ဗ်ာ… တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ခုခုကို လြမ္းေနရတာကိုက တမ်ိဳးအရသာရွိသလိုပဲေနာ္)။
(၁) ေက်ာင္းပံုျပင္ ( အေဝးကဧည့္ခန္း)
(၂) ေက်ာင္းသီခ်င္း (ကဗ်ာဘြဲ႕မွဴး)
(၃) တို႔သတိရေနမွာပါ (ျဖိဳးသီတာသိန္းတန္)
(၄) အလြမ္းရယ္ မေျပ (ေဆာင္း၊စည္၊ အဲ)
(၅) သီခ်င္းဧည့္သည္ ( ေအးခ်မ္းေမ )
(၆) အဓိပတိလမ္းက ေျခရာမ်ား ( ကဗ်ာဘြဲ႔မွဴး )
(၇) ၈၅ မႏၱေလးညတမ္းခ်င္း ( အငဲ )
(၈) ေကာ္ရုပ္ေလး ( ..................)မတိလို႔
(၉) သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ ( စိုင္းစိုင္းခမ္းလွိဳင္)
(၁ဝ) အေဆာင္သရဲ ( ဂေရဟန္ )
(၁၁) မင္းေက်ာင္းမတက္တဲ့ေန႔ ( ေဇာ္ပိုင္ )
နားေထာင္ႀကပါ..။ ႀကိဳက္ရင္ ကူးယူႀကပါ။ အဆင္မေျပရင္ ေအာ္သြားႀကပါ။
ေတာင္းပန္စကားဆိုျခင္း
ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့သို႔ေရာက္ရွိလာေသာ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းတို႔….
ဒဂံုတကၠသိုလ္ နွင့္ကၽြန္ေတာ္
ဒီလိုေပါ့ ရယ္စရာေတြႀကံဖန္ လုပ္ရတာပဲ…..
ဒန္႔.....ဒန္႔.....ဒန္႔)
Distance မို႔
ဒို႔တေတြ
ဒဂံုေျမမွာ
ဒႆမရက္
Daily တက္ဖို႔
ဒေရာေသာပါး နဲ႔
ဒရြတ္တိုက္ဆြဲ
ဒိုင္နာကို
ေဒါင့္ အစြန္မွာ တြဲလို႔
ဒါဒါေတာ့ ဘယ္လိုသြားလဲသိဘူး။
ဒိန္းတလိန္းနတ္
Dancer ကသလို
ဒဂံုလမ္းက
ဒန္းစီးရသလိုေပါ့။
ေဒြးလွေျပာတဲ့ ခေလက္ရယ္တဲ့………
ဒိုးဒိုးေဒါင္
ဒလိမ့္တုံးႀကီးေတာင္ သတိရမိေပါ့။
ဒိုးလွ်ိဳေပါက္
ဒီကိစၥေတြလည္း
ဒိုင္ယာရီထဲ
ဒါေတြေတာ့ ထားပါ
ဒါတင္ ဘယ္ကမလဲ
ဒူးရင္းသီးေကနဲ႔
ဒိုက္ဦးက
ေဒစီတစ္ေယာက္
ဒႆနိကအေဆာင္ေအာက္မွာ
ေဒါက္ဖိနပ္ေပါက္ လို႔
ဒုကၡေရာက္ေနသတဲ့။
ဒင္းတို႔ကို
ေဒါင္ထိုင္ဘို႔ သြားအေခၚ
ဒုပါခ်ဳပ္ႀကီးလွမ္းေအာ္လို႔
ဒါပဲေနာ္။ ။
ပန္းရွစ္ပြင့္ ဖန္ဆင္းျခင္း
သြပ္ျပားေပၚ ပဲေလွာ္ထုတ္ေပါက္က်သလိုမ်ိဳး
ကြၽန္ေတာ္ခပ္ရိုးရိုးေလး အသိေပးခ်င္တယ္....
အပ်ိဳႀကီးလုပ္ဖို႕ႀကံရြယ္
မအီမလည္ နဲ႕
ခဏခဏအလွေတြျပင္ေနတတ္တဲ့
မာနကိုေသြဖီ ''တင္ေအးႀကည္ '' ပါမယ္။
ႀကားသမ်ွ
ဟာသပါဆိုျပီးတခြီးခြီးနဲ႕
ႀကံႀကံဖန္ဖန္ခြက္ခြက္လန္ေအာင္
ရယ္ေနတတ္တဲ့
ကိုယ့္ကိုကို သာကလိထိုး''ခိုင္ခိုင္စိုး'' လည္းပါေပါ့။
ေနာက္ထပ္တစ္ဦး
စက္ရံုမွူးရာထုူးကို
လက္ဦးဘို႔ႀကံရြယ္
ေလာေလာဆယ္ အလုပ္လက္မဲ့
၀မ္းဆက္နဲ႕ လမ္းထြက္ဖို႔ျပင္ျပင္ေနတဲ့
ေက်းဇူးရွင္ ''သက္မာလြင္ 'လည္းပါသဗ်ိဳ႕။
ဘက္စ္ကားႀကီးႀကီးေတြစီးတိုင္း
ေျခဖ်ားေထာက္ခိုင္းတဲ့ကံႀကမၼာရဲ့အမိန္႕ကတေႀကာင္း
ယိုင္သြားရင္ ဒိုင္စားမယ္ဆိုတဲ့
အေႀကာင္းေႀကာင္းေတြေႀကာင့္
မနက္မနက္
ခ်က္ပလက္ကိုသာေရြးေရြးျပီးစီးေနရရွာတဲ့
လူပုစိတ္ရွည္''မိုးမိုးေဆြ ''လည္းပါတယ္။
အေျခအေနေပးရင္ျဖင့္
အမိန္႕ရအေပါင္ဆိုင္ေလးပင္
ဖြင့္ဖို႔ရန္စီစဥ္
မ်က္ႏွာျပင္ေခ်ာစုခင္ႏွင့္ခပ္ဆင္ဆင္တူသည္ဆိုတဲ့
မလည္မ၀ယ္ ''ယဥ္ယဥ္သြယ္'' လည္းပါေပါ့။
ရသမ်ွ လခကိုေခြၽတာဆုေစာင္း
ေနာက္ကြယ္မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕
နားေညာင္းေအာင္စကားလံုးေတြဖန္တီး
ျငီးျငီး ျပေနတတ္တဲ့
အတုယူစရာ ''ငု၀ါ'' လည္းပါသဗ်။
ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္
စိတ္ေကာက္တဲ့အခါ
တမင္တကာ လူျမင္သာေအာင္
ဆူစရာမလိုတဲ့
အူတူတူေအာ္တိုႏႈတ္ခမ္းပိုင္ရွင္
ေက်ာင္းဆရာမ စတိုင္ဖမ္း''သိဂႌစန္း'' လည္းပါသဗ်ိဳ႕။
အကြၽန္႕ကဗ်ာ လြန္တာရွိ၀ႏၲာမိဖို႔အေရး
ႏွပ္ေခ်း က်သည္ထိေတာင္းပန္
ေဗ်ာင္းဆန္ေအာင္ေဆာင့္ကန္ခ်င္လ်ွင္လည္း
ေရႊစိတ္ေတာ္ ျငိဳျငင္ပါဘူး
ေအာ္.......ဦးယာဥ္မႉးဘ၀။ ။
(ဒါကေတာ့ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ေလာက္ကေရးခဲ့ဖူးတဲ့ကဗ်ာတစ္ ပုဒ္ပါသူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ႕ကိုရည္ရြယ္၍ေပါ့....တေန႔တည္းတစ္ခ်ိန္တည္းမွာထိုပန္းရွစ္ပြင့္ထံ အေရာက္
..........................................................
ျပံဳးျခင္းတန္ဖိုး
(၁) ျပံဳးျခင္းသည္ ဘာမွ်မပင္ပန္း။ အလြန္တာသြား၏။
(၂) ျပံဳးေသာသူတြင္ ဘာမွ်ေလ်ာ့မသြားဘဲႏွင့္ အျပံဳးခံရေသာသူတြင္ အမ်ားႀကီးရလိုက္၏။
(၃) ျပံဳးျခင္းသည္ လွ်ပ္တစ္ျပက္ခန္႔ႀကာေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ထိုအျပံဳးကို တစ္သတ္လံုးမေမ့ႏိုင္။
(၄) အျပံဳးႏွင့္ကင္း၍ ေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခ်မ္းသာႀကြယ္၀ေသာသူဟူ၍ မရွိ။ ထိုျပံဳးျခင္း၏ အက်ိဳးကို မခံစားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲသူဟူ၍ လည္းမရွိ။
(၅)ျပံဳးျခင္းသည္ အိမ္တြင္း၌ခ်မ္းသာသုခကိုေပး၏။ အလုပ္ခြင္၌ မ်က္ႏွာပြင့္လန္း၏။ မိတ္ေဆြ အခ်င္းခ်င္း၏ အထိမ္းအမွတ္ျဖစ္၏။
(၆) ျပံဳးျခင္းသည္ ေမာပန္းေနသူကို အေမာေျပေစ၏။ စိတ္အားငယ္သူကို စိတ္အားတက္ေစ၏။ ၀မ္းနည္းသူကို ၀မ္းသာေစ၏။ လူတို႔၏ အတိဒုကၡမ်ားကို ကုသရန္အတြက္ အေကာင္းဆံုး သဘာ၀ဓမၼနည္း ျဖစ္၏။
(၇) သို႔ရာတြင္ျပံဳးျခင္းကို ၀ယ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေတာင္း၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေခ်းငွား၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခိုး၍ေသာ္လည္းေကာင္း မရႏိုင္။ ေပးသူကသဒၶါ ႀကည္ျဖဴစြာ မေပးလွ်င္ ရသူမွာအက်ိဳးမထင္ေခ်။
(၈) ထို႔ေႀကာင့္ ခရစ္စမတ္ပြဲအတြက္ တစ္ေန႔လံုးလံုး လက္မလည္ေအာင္ေရာင္းခ် ေနရေသာ ကၽြႏ္ု္ပ္တို႔ ကုန္တိုက္မွ ေစ်းေရာင္းသမားမ်ားသည္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္လြန္းေသာေႀကာင့္ သင္တို႔ကို မျပံဳးျပႏိုင္လွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ျပံဳးျပရန္ သင္တို႔ထံ ေမတၱာ ရပ္ခံအပ္ပါရေစ။
(၉) မျပံဳးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းလ်က္ရွိေသာသူထက္ ျပံဳးျခင္းကို ပို၍အလိုရွိေသာသူ မရွိပါ။
(၁ဝ) ထို႔ေႀကာင့္ သင့္ကို လူႀကိဳက္မ်ားလိုလွ်င္ ျပံဳးပါ။ ။
(မွတ္ခ်က္။ ။ မိတၱဗလဋီကာ က်မ္းမွ ထုတ္ႏႈတ္ထာျခင္းျဖစ္ပါသည္။)
ကဲ အခုပဲျပံဳးလိုက္ႀကပါဗ်ာ........... ျပံဳးလုိက္ႀကစမ္းပါ။
ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ခြက္ခြက္လန္မွတ္စုမ်ား...
မွတ္စု (၁) ကၽြန္ေတာ့္မွာ အလြန္ရီ(ရယ္) စရာေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူ႔နာမည္က ခိုင္လင္း ပါ။ သူ႔ ရဲ့ ပင္ကိုယ္ေျပာပံုဆိုပံု ဟန္ပန္ေလသံေတြကိုက ရီစရာေကာင္းေနတာပါ။ သာမန္ကိစၥ တစ္ခုကို သူေျပာျပတဲ့ အခါရီစရာ ျဖစ္သြားတာမ်ိဳး ရွိတတ္ပါတယ္။ (စာဖတ္သူမ်ားလည္း အဲဒီလို အေပါင္းသင္းမ်ိဳးနဲ႔ႀကံဳခဲ့ႀကဖူးပါလိမ့္မယ္။ ) သူဟာ အဂၤလိပ္စာကို သာမာန္ထက္ ပိုျပီးေလ့လာလိုက္စားသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေႀကာင့္ သူလက္လွမ္းမွီ သေလာက္ စာအုပ္ေတြကုိိ ရွာဖတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ အေရာင္း ဆိုင္ေတြ ေရာက္တိုင္း ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ ကိုင္ႀကည့္သလိုလို၊ 7Days ပဲရွာေနသလိုလို၊ ျမန္မာတိုင္းမ္ ပဲ၀ယ္ေတာ့ မလိုလိုနဲ႔ ေနာက္္ဆံုး ေရႊေသြး စာေစာင္သာ ၀ယ္ယူေလ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ အျမဲအဲဒီလို လုပ္တတ္တယ္။ တခါက သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အင္ယားကန္နားက တံတာျဖဴမွတ္တိုင္မွာ ၅၁ ဘက္စ္ကားအလာကို ေစာင့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေန႔လည္ခင္း လိုင္းကားေတြ က်ဲပါးခ်ိန္မို႔ အေတာ္ႀကာေအာင္ ေစာင့္ခဲ့ရတယ္။ ပထမေတာ့ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ေျပာလိုက္ရီလိုက္ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ေျပာစရာ စကားကုန္သြားသလိုႀကီးျဖစ္ေနပါတယ္။ မွတ္တိုင္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း လည္းဟုတ္ပါဘူး။ တဖက္အစြန္က်က်မွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လည္း ရွိတယ္ ။ ေနာက္ပီး မွတ္တိုင္ ေဒါင့္နားဆီ မွာ ေခြးတစ္ေကာင္လည္းရွိတယ္။ ႀကာလာေတာ့ သူ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးကေန မေျပာမဆိုနဲ႔ထ. သြားတယ္။ ဟိုေကာင္မေလးကို တခုခု သြားေနာက္လိမ့္္မယ္ထင္တာ…..။ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ..။ ေခြေခြေလး အိပ္ေနတဲ့ ေခြးႀကီးနားကိုေရာက္သြားတယ္။ ပီးေတာ့ …….. အဲဒီ့ေခြးႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာငံု႔ႀကည့္ျပီး…….
“အကိုႀကီး ေနေကာင္းလား …. ဘက္စ္ကားေစာင့္ေနတာလား ……’’ တဲ့။ “ဟာဘာေကာင္လဲ ဟ’’
လို႔ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲမွာေတြးမိတယ္။ သူလုပ္လိုုက္ပံုကိုႀကည့္ပီးေတာ့ ရီလည္းရီမိတယ္။ ေခြးႀကီးက အသိအမွတ္ျပဳသလို တခ်က္ေမာ့ႀကည့္ပီး သူ႔ဟာသူ ျပန္ႏွပ္ေနတယ္။ အားလံုးကို ျမင္လိုက္ႀကားလိုက္ရတဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ ေခါင္းေလးငံု႕ စာအုပ္ေလးကြယ္ရင္း တခိခိနဲ႔ ရီေနတယ္။ ေနာက္ သူျပန္လွည့္လာတယ္ ေကာင္မေလးရဲ့ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ရပ္လိုက္တယ္…… ေကာင္မေလးကို ဘလိုင္းႀကီး ျပံဳးျပလိုက္တယ္…….. ျပီးေတာ့
“အစ္မ ေလး ….. ေရာ ေနေကာင္းလား ကားေစာင့္ေနတာပဲလား……”
“ဟာ ေဟ့ေကာင္……. ကြိဳင္ပဲ”
ေစာေစာက ရယ္ေမာေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ့ အမူအရာေတြ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ေျပာင္းလဲသြားတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ထ.ေအာ္လိုက္မိတယ္။ ရီလည္းရီခ်င္တယ္။ အားလည္းနာတယ္။အဲဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္ လွည္းတန္းဖက္သို႔ ္လမ္းေလ်ွာက္ျပန္ ခဲ့ႀကတယ္။
မွတ္စု (၂) ဒီတစ္ခါေတာ့ ဒႆမတန္း ႏွစ္က စတင္ရင္းႏွီး ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အေႀကာင္းျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ် ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ေက်ာင္းစတက္တဲ့ ပထမအပါတ္ ထဲမွာ အခန္းထဲက ေက်ာင္း သူတစ္ေယာက္ ၁၅ က်ပ္တန္တစ္ရြက္ေကာက္ရလို႔ ဆရာမဆီ အပ္လိုက္ပါတယ္။ ဆရာမ ႀကီးကလည္း ထံုးစံအတိုင္း ဘယ္သူေပ်ာက္သလဲ၊ ဘာလဲေပါ့ေလ ေမးတယ္။ အထပ္ထပ္ အခါေမးေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မထ. ပါဘူး ။ ေနာက္ေတာ့ မွ အခန္းေဒါင့္ ေနာက္ဆံုး အတန္းမွာထိုင္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ မတ္တပ္ထ. ရပ္တယ္။ သူ႔နာမည္က ေအာင္ေအာင္ပါ။
“ ကၽြန္ေတာ့္ ပိုက္ဆံပါဆရာမ”
“ေအာ သားကလည္း ေစာေစာက ေျပာေရာေပါ့ …… ဒါနဲ႔ သားပိုက္ဆံမွာ ဘာအမွတ္သားပါလဲသိလား”
“၁၅ က်ပ္တန္ အစိမ္းေရာင္ေလးပါ ဆရာမ”
တစ္တန္းလံုး ၀ိုင္းရယ္ႀကတယ္။ သူကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပါပဲ။ ( တစ္ကယ္ေတာ့ သူ႔ပိုက္ဆံလည္း မဟုတ္ပါဘူး) ။ အဲဒီေနာက္ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ စတင္ အေပါင္းအသင္း ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သူ႔ရဲ့စရိုက္ေတြ သိသိသာသာ ေပၚလြင္လာပါေတာ့တယ္။တခန္းလံုးက အခန္းေဖၚ ေတြဟာ သူနဲ႔စကားႏိုင္ လုေျပာဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ တခိ်ဳ႔ဆိုရင္ သူေပးလိုက္တဲ့ နာမည္နဲ႔ ယေန႔အထိ ေခၚတြင္ေနႀကေလရဲ့။ သူေႀကာက္ရတဲ့ ဆရာမ တစ္ေယာက္သာရွိပါတယ္။ သခ်ၤာသင္တဲ့ ဆရာမ ေဒၚစန္းႏြဲ႔ ပါ။ ဆရာမကလည္း သူ႔ကိုပဲ ဦးစားေပး ေမးေလ့ရွိပါတယ္။ သူပဲအျမဲ အျပစ္ေပးခံရတတ္တယ္။ ဆရာမ အျပစ္ေပး ပံုကလည္း နဲနဲေတာ့ ဆန္းတယ္။ လက္သီးကို အဆင္ေျပသေလာက္ ဆုပ္ပီး ေက်ာင္းသားရဲ့ မ်က္ႏွာေရွ႕ကို ဆန္႔တန္းတယ္။ အဲဒါကို အျပစ္ေပးခံရ သူက နဖူးနဲ႔တိုက္ရတယ္။ ထိခ်က္ေပ်ာ့တယ္ထင္ရင္အႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ခိုင္းတတ္ပါ တယ္။ သူမႀကာခဏ ခံရတတ္ပါတယ္။ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလုံုး သူနဲ႔အေပါင္းအသင္း ျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒါေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ဟာ ေတြ႔ဆံုေနႀကတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း အျမဲတမ္းဆိုသလို ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာေနရ တတ္တယ္။(ေရးရင္းနဲ႔ေတာင္လြမ္းလာပီ)။
စာသင္ခ်ိန္ေတြ မွာေတာင္ ေက်ာင္းနံရံေက်ာ္ပီး လၻက္ရည္ ဆိုင္သြားထိုင္တတ္တဲ့ အက်င့္လည္းရွိတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရံုးခန္းေတာင္ ေရာက္ခဲ့တယ္။ သူေလဆရာႀကီးကို အစာအိမ္ရွိလို႔ ပါလို႔ေျပာလာခဲ့တယ္။ သူေျပာမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မွာလည္း အစာအိမ္ရွိမွန္း သတိရမိေတာ့တယ္။ တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ နာေရးရွိလို႔ ေက်ာင္းပ်က္ပါတယ္။ ဆရာမက နာမည္စာရင္း စစ္ျပီးခ်ိန္ေရာက္ေတာ့
“ေဇယ်ာလင္း ဘာလို႔ေက်ာင္းမတက္တာလဲ ခြင့္လည္းမတိုင္ဘူးဟု”
အားလံုးကို ျခံဳငံုပီးေမးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ မွ ေအာင္ေအာင္ ကျပာကယာ ထ.ပီး …
“ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔လမ္းမွာေတြ႔ခဲ့တယ္ ဆရာမ သူ႔ဦးေလးရဲ့ ေယာကၹ ဆံုးလို႔ဆိုလား အဲဒါဆရာမကို ခြင့္တိုင္ခိုင္းလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္ ေမ့သြားလို႔ပါ။ ”
ဒီကိစၥဒီ မွာတင္ပီးပီ ေအာက္ေမ့လိုက္တာပါ။ ေနာက္တစ္ေန႔ သူက ေက်ာင္းမတက္ဖူးစာတစ္ေစာင္သာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထံ လူႀကံဳပါးလိုက္တယ္။ နံနက္ပိုင္း ႏွစ္ခ်ိန္ေလာက္ပီးေတာမွ့ အတန္းပိုင္ဆရာမကလည္း ဘယ္က သတင္းႀကားလာမွန္းမသိဘူး။ အတန္းထဲကို အေလာတႀကီးေရာက္လာပီး ေအာင္ေအာင္ ဘယ္မွာလဲလို႔ လာေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကလည္း သိခဲ့ပီး္ပီမို႔ ……. ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ျငိမ္ေနလိုက္ႀကတယ္။
“ဒီေကာင္ ေနာက္စရာ မဟုတ္တာကို ေနာက္တယ္…… ဘယ့္ႏွယ့္ သူ႔အေဖဆံုးတယ္လို႔ တိုက္ရိုက္ေျပာလည္း ရတဲ့ကိစၥ …… ဘာလို႔ သူဦးေလးရဲ့ ေယာကၹ လို႔ေကြ႕ေျပာသြားရတာလဲနာေရးမို႔လို႔ သူေျပာတာငါယံုလိုက္မိတာ…….. လာေပ့ေစအံုးဒီေကာင္ … ကဲ ကဲ အားလံုး ထမင္းစားပီး ရင္ အသုဘ ပို႔သြားမယ္လိုက္ႏိုင္တဲ့သူလိုက္ခဲ့ ႀက…စားပီးေက်ာင္းကို ေစာေစာ ျျပန္လာခဲ့ႀက”
အသုဘ အိမ္ေရာက္ေတာ့ …ေအာင္ေအာင့္ကို . လူႀကီးေတြႀကား မွာအျပင္အဆင္တခ်ိဳ႔ ၀ိုင္းလုပ္ေပးေနတာကိုေတြ႔ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ကပ္တိုးေလး သာ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ဆဲလိုက္ႀကတယ္။
Gmail ကေနဗီဒီယို သီခ်င္းေလးေတြ ပို႔ႀကမယ္..
3gp ( format )ေျပာင္း၍ေပးပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။ဘာရယ္ညာရယ္ေတာ့ဟုတ္ပါဘူး…။ အသံုး၀င္ႀကမလားလို႔ပါ။လြယ္လည္း လြယ္တယ္ေလ..။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ Install လုပ္ရမယ္ဗ်ိဳ႕..။အဲဒါကေတာ့ Total Video Converter ပါ.။ ေတာ္ေတာ္ေလး အသံုး၀င္ပါတယ္။ VCD သီခ်င္းေလးမ်ားကို MP3 ေျပာင္းတာ ဘာညာေပါ့ေလ..။ အသံုးလိုတဲ့ သူမ်ားအတြက္အသံုးတည့္စရာေတြ မ်ားစြာပါ ပါတယ္။ တျခား Hosting site ေတြမွာ upload တင္ျပီးပို႔ႏိုင္တယ္ ဆိုေပမယ့္ အခ်ိန္အခက္အခဲ။ Connecting အခက္အခဲေႀကာင့္ ေဒါင္းရတာလည္း အဆင္မေျပပါဘူး။ အဲဒါေႀကာင့္ ဒီနည္းေလးနဲ႔ စဥ္းစားမိလိုက္တာပါ။ စိတ္ဝင္စားရင္ေတာ့ .. ..ဒီေနရာမွာ ေဒါင္းလိုက္ပါ။
စကားမစပ္…… ကၽြန္ေတာ့္တုန္းကဆိုရင္ VCD သီခ်င္းေလးေတြကို Mp3 ေျပာင္းခ်င္တာအဆင္မေျပခဲ့ဘူး။ ေျပာင္းလို႔ရမွန္းလည္း သိတယ္။ ဘာConverter မွလည္း မရွိေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရ မွန္းမသိျဖစ္ခဲ့ရတယ္။အဲဒါနဲ႔ ရဲေလး (အဆိုေတာ္ မဟုတ္ပါ)ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ဆီလွမ္းအကူအညီေတာင္းရတယ္။( သူကကိုယ့္ထက္ ဆရာႀကတယ္ေလ) ။ သူငယ္ခ်င္းေရ ငါေတာ့ ….ဒါေလးကို ဒီလိုေျပာင္းခ်င္လို႔ကြာ…. ဘာညာေပါ့ေလ… ( ဘာညာေတြ မ်ားေနပီထင္တယ္)။ သူကျပန္ေျပာရွာပါတယ္။ မင္းကလည္း ဒါေလးေတာင္မသိဘူးလားတဲ့…..။ (ဟုတ္ … မသိလို႔ ေမးတဲ့ဟာပဲေနာ္။)အဲဒါနဲ႔ သူေျပာမ်ားေျပာမလားလို႔ ေမွ်ာ္လိုက္ရတာ..။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းကဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား ဆိုတာနဲ႔ပဲ ဇာတ္သိမ္းသြားပါတယ္။ စိတ္မရွိႀကပါနဲ႔ အတင္းေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး….. လူဆံုတုန္းေလး ရွင္းျပတာပါ။
(၁) ပထမဆံုး ယာဘက္အခ်မ္းမွာ ပံုႏွင့္တကြေပးထားတဲ့ Total Video Converter ကိုကလစ္ေပးျပီး Download ခ်လိုက္ပါ။ ဖိုင္ဆိုဒ္ကေတာ့ 7.24 MB (new Version ပါ)။
(၂)ျပီးလ်ွင္ ရလာေသာ Zip ဖိုင္ေလးကို ျဖည္လိုက္ပါ။ ထိုမွ tvc new setup အား Double click ၍ Install လုပ္လိုက္ပါ။ထို႔ေနာက္ ေအာက္ပါပံုအတိုင္း Desktop ေပၚ၌ Icon ေလးႏွစ္ခု ျမင္ရပါလိမ္မည္။
(၃) ေပးပို႔လိုတဲ့ ဗီစီဒီ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ေလာက္ စမ္းႀကည့္လိုက္မယ္ေလ။Total Video Converter ကိုဖြင့္လိုက္ပါ။ ထို႔ေနာက္ New Task >> Import Media Files ကိုေရြးလိုက္ပါ။
(၄) မိမိ ေျပာင္းလိုေသာ ဗီဒီယို သီခ်င္းဖိုင္အား ေရြးထည့္လိုက္ပါ။ထို႔ေနာက္ Video file ကိုကလစ္ပါ။ ထိုမွ 3gp ဆိုသည္ကို ထပ္ေရြးလိုက္ပါ။ ေအာက္ပါအတိုင္းေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
(၅) ထို 3gp အားေရြးျပီးပါက Advanced ( button ) အားကလစ္ပါ။ ေအာက္ပါအတိုင္း Easy Mode ( button )သို႔ ေျပာင္းလဲ၍ Setting အပိုင္းက်လာမည္ျဖစ္သည္။ ထိုမွ quality ပိုင္းေရြးခ်ယ္ႏိုင္သည္။ထို႔အျပင္ ျမွားျပထားေသာ Output ( button )ေလးအားကလစ္ေပး၍ မိမိ ေျပာင္းလဲပီးဖိုင္ သိမ္းရန္ ေနရာေရြးရမည္ျဖစ္သည္။(ထိုသို႔ ေရြးမထားပါက ေျပာင္းလဲပီး ဖိုင္သည္ Program Files မ်ားရွိရာ C ထဲသို႔ေရာက္သြားႏိုင္ပါသည္)။
(၆)ျပီးလ်ွင္ Convert Now ကိုကလစ္လိုက္လွ်င္ ေအာက္ပါပံုအတိုင္းေျပာင္းလဲေပးပါလိမ့္မယ္။
(၇) အဲဒါျပီးရင္ေတာ့ အိုေကသြားပါပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပရင္း ေျပာင္းလိုက္တဲ့ ဗီဒီယိုဖိုင္ကေတာ့ စာနာမႈနဲ႔ေဖးကူပါ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းဖိုင္ပါ။ သူ႔ရဲ့ ဆိုဒ္ကိုေတာ့ ေအာက္က ပံုအတိုင္း ႏႈိင္းယွဥ္ႀကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
ဒါဆိုရင္ေတာ့ mp3 သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ေလာက္သာရွိပါေတာ့တယ္။ အဲဒါဆိုေတာ့ ဂ်ီေမးလ္ ကေနပို႔လို႔ရပီေပါ့။ အဲ…. လကၡံမဲ့သူဆီံမွာလည္း ဒီ converter ေလးတစ္ခုေတာ့ ရွိမွျဖစ္မွာပါ။ Player ပါ တပါတည္းပါေတာ့ ပိုအဆင္ေျပပါတယ္။ လကၡံတဲ့သူအေနနဲ႔ တိုက္ရိုက္ 3gp အေနနဲ႔လည္း ႀကည့္ႏိုင္သလို …..ႀကည့္ရတာ အဆင္ေျပေအာင္ … WMV ဒါမွမဟုတ္ Mpeg အစရွိတဲ့ ဗီဒီယို ဖိုင္မ်ားသို႔ ျပန္ေျပာင္းႀကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ မူရင္း Quality နဲ႔ ျပန္ႀကည့္လို႔ရမွာပါ။
တစ္ခုေတာ့ အသိေပးလိုက္ပါအံုးမယ္။ ပထမဆံုး ဖိုင္ေျပာင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာက္က ပံုေလးအတိုင္း ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔ သူ႔ကို ေနာက္တစ္ခါ မေပၚေအာင္လုပ္လိုက္မယ္ေလ။ အရင္ဆံုး ေဒါင္းေလာ့ ခ်တုန္းက tvc new setup နဲ႔အတူ ပါလာတဲ့ .txt ဖိုင္ျမင္ခဲ့တယ္ ဟုတ္။အဲဒီထဲက Code ေတြကို ေကာ္ပီယူလာပီး ေအာက္က အနီကြင္းထားတဲ့အထဲထည့္ပီး အိုေကလိုက္ပါ။ေနာက္တစ္ခါမလာေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုလုပ္မထားရင္ ၁၅ ရက္ေက်ာ္တာနဲ႔ ဂန္႔သြားေရာ။ အလယ္ကား ဟုတ္ဖူး အဲဒါ…… ၀ယ္ထားတာ။ တန္ေအာင္လို႔ တမ်ိဳးလံုး တစ္ေဆြလံုး သံုးခိုင္းတာ။ ျပီးေရာ။ ။
ဒီအေႀကာင္းအရာေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး တစ္ခုခု အဆင္မေျပခဲ့လ်ွင္ ကၽြန္ေတာ့္ ေမးလ္သို႔ ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။ မဆဲလ်င္ပင္ ေက်နပ္၏။
မွတ္ခ်က္။ ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ။ ဆရာႀကီးမဟုတ္ပါ။ ဆရာေလးလည္း မဟုတ္ပါ။ ဘာလဲ ဆိုတာေတာင္ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသိပါ။ ထို႔ေႀကာင့္ ခပ္ညံ့ညံ့ေကာင္သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
Gmail မွ offline ျဖင့္chat သူမ်ား…
အားလံုးလဲ သိထားပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ဒီလို chat နည္းေလးကို… ဟိုအရင္တုန္းက ဘေလာ့တစ္ခုမွာ ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ႀကီးမဟုတ္ပါ ဟုအစခ်ီျပီးေရးထားတဲ့ ခ်က္ကေလး တာယာရဲ့ ဘေလာ့မွာပါ။ အခုလိုထပ္ေရးလိုက္တာကေတာ့ မသိေသး သူမ်ားအတြက္ အတြက္ရည္ရြယ္ပါတယ္။ေနာက္ပီး ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေလးေပါ့။
(၁) Gtalk box ကို အရင္ sing out လုပ္လိုက္ပါ။ ျပီးလ်င္ Gmail Inbox ကိုသြားလိုက္ပါ။ အဲဒီမွာ Set status here ကိုျမင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ့ ေဘးမွ Down arrow ေလးကိုကလစ္လိုက္ပါ။ ထိုမွ Invisible ကိုေရြးလိုက္ရင္ကိုယ္က Offline ျဖစ္သြားျပီး တဖက္က Online ေတြကို ျမင္ေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါပါပဲ…….. ေအာက္ကပံုအတိုင္းေပါ့။
(၂) ခက္တာက ရိုးရိုး Internet Explorer မွာ အဲဒိ Invisible ဆိုတာကို ရွာမရျခင္းပါပဲ။ ဘယ္ရမလဲ ပါမွ မပါတာကိုး… :P Mozilla Firefox ဒါမွမဟုတ္ Internet Explorer 7 တို႔မွာေတာ့ ရွာေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ( လိုအပ္ခဲ့ရင္ေတာ ဒါက IE 7 ......
ေဟာဒါက Fire Fox 3.0.1 ေဒါင္လိုက္ေတာ့ဗ်ိဳ႕ )
(၃) Offline နဲ႔ ခ်က္ေနသူေတြကို ဘယ္လိုသိႏိုင္မလဲ..။ စမ္းႀကည့္လိုက္မယ္။ ပထမဆံုး Gtalk ကို sing in လုပ္လိုက္ပါ။ ျပီးေနာက္ မိမိ မသကၤာသူကို chat box ထုတ္လိုက္ပါ။ျပီးလွ်င္ ထို box ၏ယာဘက္အစြန္မွ Down Arrow ေလးကို ကလစ္၍ Go off the recordကိုေရြးလိုက္ပါ။ ေအာက္ကပံု အတိုင္းျမင္ရပါလိမ့္မယ ္……။
(၄)အဲဒါဆုိရင္ ဖမ္းလို႔ရပါပီ………. တစ္ခုခု လွမ္းခ်က္လိုက္ႀကည့္လိုက္။
(၅) အထက္ကပံုအတိုင္း အနီေရာင္စာလံုးေလးမ်ား ( ……..@gmail.com is offline and can’t receive…ဘာညာကြိကြေတြေပၚလာရင္ေတာ့ သူအမွန္တကယ္ အြန္လိုင္းမွာမရွိပါဘူး။ (၆) အဲ….. ေအာက္ကပံုအတိုင္း ျမင္ရင္ေတာ့ မိမိရဲ့ (……@gmail.com ) ဟာအြန္လိုင္းမွာ ရွိေနပါပီ။ ေတြ႕ႀကပီေပါ့….။
(၇) အခုေျပာခ်င္တာကေတာ့ အဓိကႀက လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ သတိထားစရာေလးေပါ့….။မိမိစမ္းသတ္လို႔ အြန္လိုင္း ၊ေအာ့ဖ္လိုင္း အေျဖသိရပီဆိုရင္ေတာ့ ေစာေစာက Go off the record လုပ္ထားတာေလးကို………..
Stop chatting off the record ျပန္လုပ္ဖို႔မေမ့ပါနဲ႔။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီအတိုင္းထားလိုက္ရင္ တဖက္လူက Gtalk ကေန Offline massage ပို႔ခဲ့မိရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ကိုယ္ကပို႔ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ မေရာက္ေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္ေနရာက်က်န္ခဲ့တယ္ဆိုတာ လည္းမသိရေတာ့ပါဘူး…။ ဒီအမႈက ပိုႀကီးသြားႏိုင္ပါတယ္။ သတိထားလိုက္ေပါ့။
မွတ္ခ်က္။ ။အားလံုးအဆင္ေျပႏိုင္ႀကပါေစ။
Gmail တစ္ခုထက္ပို၍ သံုးသူမ်ား..........
တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ Gmail ကိုတစ္ခုထက္ပိုပီး သုံုးႀကပါတယ္။ ဥပမာ ။ ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုပါေတာ့။( အဟိီး…… အလယ္ကားရတာကိုး)။ ဒါေပမယ့္ အားလုံုးကိုလည္း အျမဲဖြင့္မစစ္ႏိုင္ႀကပါဘူး။အဲဒီေတာ့ တစ္ေနရာတည္းကေန ဒီလိုေလးလုပ္ပီး စစ္ႀကပါတယ္။ အျမဲအသံုးျပဳတဲ့ေမးတစ္ခုေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ ( သိျပီးသူမ်ား ေက်ာ္သြားပါေလ..)
(၁) မိမိ အျမဲအသံုးမျပဳေသာ ေမးကို ဖြင့္ပါ။ ထို႔ေနာက္ setting သြားပါ။ ထိုမွထက္၍ Forwarding and POP/IMAP ဆိုတာကို ထပ္သြားပါ။
(၂) ေရာက္ပီလား… ေရာက္ရင္ Forward a copy of incoming mail to ဆိုတာကို check လုပ္လိုက္ပါ။
(၃) သူ႔ရဲ့ေအာက္မွ email address ဆိုေသာေနရာ၌ မိမိအသံုးျပဳမည့္ အီးေမးလ္ လိပ္စာရိုက္ထည့္လိုက္ပါ။ေအာက္က ပံုအတိုင္းျမင္ရပါမည္….။
(၄) ျပီးလ်င္ ေအာက္ဆံုးသို႔ သြား၍ save change ဆိုတာကို ကလစ္လိုက္ပါ။မိမိအျမဲအသံုး မျပဳလိုေသာေမးလ္ သို႔အသစ္တစ္ေစာင္ ေရာက္တိုင္း ထိုမွတဆင့္ အျမဲအသံုးျပဳလိုေသာေမးလ္သို႔ပါ ေရာက္လာမည္ျဖစ္သည္။ျပီးပါျပီ။
မွတ္ခ်က္။ ။ အျမဲအသံုးမျပဳလိုေသာ ေမးလ္၌ သာျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။
Gtalk ကပံုေလးေတြ သိမ္းထားရေအာင္
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ Paint ကေနတဆင့္ ယူႀကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီနည္းေလးနဲ႔ယူသိမ္းတတ္ပါတယ္။
(၁)ပထမဆံုး ကိုႏွစ္သက္တဲ့ Gtalk ကအျခားတစ္ေယာက္ရဲ့ ပံုေလးကို R click ေပး၍ Set as my picture ျဖင့္ယူလိုက္ပါ။
(၂) ထို႔ေနာက္ Gmail Inbox ထဲမွ Setting သို႔သြားလိုက္ပါ။ ထိုမွ My Picture ဆိုေသာ ေနရာတြင္ မိမိကူးယူထားေသာ ပံုေလးေပၚေနပါလိမ့္မယ္။ ထိုပံုေလးအား R click >>Save Image As….. (or) Save picture As…. ျဖင့္ မိမိ၏စက္ထဲတြင္သိမ္းႏိုင္ပါသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ႀကပါေစ။
Folder ေလးေတြေဖ်ာက္ႀကည့္မယ္...
ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.. အေပ်ာ္ေပါ့။ အသံုးတည့္ရင္လည္း တည့္မွာေပါ့။လြယ္ပါတယ္….. ဒီလိုေလး……(၁) မိမိေဖ်ာက္လိုေသာ ဖိုလ္ဒါအား Rclick ေပး၍ … rename ကိုေရြးပါ။ ထို႔ေနာက္ Alt- key ေလးအား ႏွိပ္လ်က္ 0160 ဆိုေသာ ဂဏန္းေလး မ်ားအားရိုက္လိုက္ပါ။ ဖိုလ္ဒါအမည္ေလး ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္။(၂) ထို႔ေနာက္ ဖိုလ္ဒါေလးအား R click ထပ္ေပး၍ properties ကိုေရြးပါ။ ထိုမွ Customize ကိုထပ္ေရြးပါ။ေအာက္ပံုအတိုင္း ျမင္ရမည္ ။
(၃) ပီးလ်င္ ေအာက္နားဆီမွ Change Icon ကိုကလစ္ပါ။ ထိုမွ blank Icon တစ္ခုကို ရွာလုိက္ပါ။ ( ဘာမွ မရွိေသာေနရာျဖစ္သည္..) ။ ထိုဘာမွမရွိေသာေနရာသို႔ ကလစ္၍ Ok>> Apply>>ok လုပ္လိုက္ပါ။ေအာက္ပါပံု အတိုင္းျဖစ္၏
ျပီးပါျပီ။ ။
မွတ္ခ်က္။ ။ Folder အားဖြင့္လိုလ်င္။ ေဖ်ာက္ထားေသာေနရာ သို႔ R- click >> open ျဖင့္ဖြင့္ႏိုင္သလို..။ ျပန္ေပၚေစလိုလ်င္ လာရာလမ္းအတိုင္း ျပန္သြားႏိုုင္ပါသည္။
ရည္းစားစာ
အင္တာနတ္ေပၚမွာပဲ ခ်စ္ေနရံုနဲ႔ေတာ့
ငါ့ဘ၀ အခ်ိန္ကုန္သြားတာပဲအဖတ္တင္ပါလိမ့္မယ္။
ေနေကာင္းလားလို႔ ေမးတိုင္း
ေအာ့ဖ္လိုင္း ျဖစ္သြားတာျမင္ရင္
နင့္ကိုငါ မေခၚခ်င္ဘူး။
နင့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ဖတ္ဖို႔ေရးတာ မဟုတ္လို႔
သူငယ္ခ်င္းေလး နင္ကိုယ္တုိင္ ဖတ္ေစခ်င္တာ ငါ့ေစတနာပါ။
နင့္ ႏွလံုးသားကို နင္ဖုန္းေခၚပါ၊
ျပီးမွ ငါ့ဆီ ေမးလ္ျပန္ပို႔လိုက္ေပါ့။ ။
ေက်းဇူး
www.juwathan.blogspot.com မွ www.juwathan.co.cc အျဖစ္သို႔ ဒိုမိန္းေျပာင္းလဲရန္ႏွင့္္အျခားေသာ အကူအညီမ်ားေပးခဲ့ေသာ တာယာ ( ျမန္မာအင္ဂ်ီနီယာ ဖိုရမ္ ) အား အထူးေက်းဇူးတင္ပါ၏။
ဘာမွမရွိေတာ့ျခင္း အေႀကာင္း....
အသစ္ေတြ မရွိပါ
အေဟာင္းေတြလည္း မရွိေတာ့ပါ။
ဘာမွမရွိျခင္းသည္ ကား တစ္ခုခုကိုထည့္ရန္အတြက္ အသင့္ျဖစ္ေန၏။
ကြၽန္ေတာ္ ေလွ်ာက္ခဲ့သည္။
မုတ္သံု ဘယ္ႏွစ္ရာသီေရာက္ ေရာက္
ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ေဖာက္ရင္းေလွ်ာက္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ဂ်ိဳင္းေထာက္ မပါျခင္းေႀကာင့္
အခါခါ လဲျပိဳက်ခဲ့၏။
........အျပာေရာင္မိုးစက္ မိုးေပါက္တို႔ ေအာက္၌
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို
သတိရခ်င္ ရေနလိမ့္မည္.....
ရခ်င္မွလည္းရပါလိမ့္မည္.....
သို႔ေသာ္..... ဘံုအဆင့္ဆင့္မွာ ျမင့္သည္ထက ္ျမင့္ဘို႔
သူ႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ဆုေတာင္းေပးခဲ့သည္။
ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းတသည္....
ကြၽန္ေတာ္ ကမ္းလင့္သည္.....
(ဂ်ိဳင္းေထာက္ေတာ့ မဟုတ္)
ႏူးညံ့ေသာ လက္တစ္စံုျဖစ္၏။
''တေန႔ေန႕ ''ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာခဲ့ပါမည္....
သို႔ေသာ္ ထို''တေန႔ေန႔''သည္ ကြၽန္ေတာ့ထံသို႔ျပန္လာဘို႔လိုသည္။
အခုေတာ့ ဘာမွမရွိတဲ့အတိုင္းထားလိုက္ပါမည္။
ဘာမွမရွိေသာ ေနရာ၌တစ္ခုေတာ့ ရွိပါလိမ့္မည္......
ထိုအရာသည္ “လိုအပ္ခ်က္” ျဖစ္၏။ ။
